Ks. Stanisław Joneczko, dyrektor hostelu „Klimczokówka”, prowadzonego przez fundację „Nadzieja”, prowadzi grupy pieszych pielgrzymów zarówno na Jasną Górę jak i do Łagiewnik. W tym roku część swoich konferencji i modlitw poświęci dziełu Światowych Dni Młodzieży.

Co sprawiło, że poszedł ksiądz na pielgrzymkę do Łagiewnik?

To, że od lat chodzę na pieszą pielgrzymkę na Jasną Górę na pewno pomogło mi w podjęciu decyzji o udziale w pielgrzymce do Łagiewnik. To właśnie podczas pielgrzymki do Częstochowy zrodził się pomysł, by pójść także do sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Wówczas były pierwsze rozmowy, pierwsze plany. Pomysł spodobał się nie tylko księżom, ale także wielu uczestnikom. Dziś więc wielu uczestników pielgrzymki na Jasną Górę, idzie także do Łagiewnik. Między tymi dwiema pielgrzymkami nie ma żadnej konkurencji.

Którą grupę ksiądz prowadzi?

Patronem grupy jest świętym Jan Paweł II. Zaczynaliśmy pielgrzymować jeszcze z błogosławionym Janem Pawłem. Grupa liczy około trzysta osób. Są to wierni z całej diecezji, choć większość z nich to pątnicy, którzy zapisali się w księgarni św. Rity w Bielsku-Białej. Mamy pątników z Wilamowic, Skoczowa i dekanatu kęckiego.

Czy grupa jest jednorodna wiekowo?

Pod tym względem wszystkie grupy pielgrzymki do Łagiewnik są podobne: nie ma grup wyjątkowo młodzieżowych, czy dla osób starszych. W każdej grupie można spotkać zarówno nastolatki jak i pątników, którzy mają ponad 70 lat. Zdarza się, że idą całe rodziny: rodziny z dziećmi.

O czym będzie ksiądz mówił podczas konferencji do pielgrzymów?

W tym roku chciałbym szczególnie zwrócić uwagę na przygotowanie do spotkania z Ojcem Świętym Franciszkiem podczas Światowych Dni Młodzieży. Ale trzeba też podkreślić tajemnicę Bożego Miłosierdzia, a patronat naszej grupy zobowiązuje niejako do tego, że wciąć pochylać się nad tym, co na jego temat mówił św. Jan Paweł II.

Jakie intencje będą księdzu towarzyszyć w drodze?

Od dwóch lat moje duszpasterstwo ma szczególny charakter. Pracuję nie w parafii, ale w ośrodku, który pomaga osobom, wymagającym szczególnej troski. Są plany na poszerzenie tej działalności o nowe sfery. Główną intencją będą moi podopieczni z hostelu oraz osoby, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej.

Ktoś pomaga księdzu w pielgrzymce?

Będą ze mną dwaj jeszcze inni księża oraz dwie siostry zakonne. Mam nadzieję, że wzorem lat ubiegłych, dołączą do nas również klerycy.