To druga pielgrzymka do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia i Centrum św. Jana Pawła II w Łagiewnikach, dla mnie to również drugie doświadczenie jako przewodnika grupy, której patronuje Papież Jan Paweł II. Ale będzie to doświadczenie całkiem nowe, bo... w tym roku będę prowadził grupę - już - Świętego Jana Pawła II. A więc ta intencja dziękczynna za kanonizację będzie na pewno motywem przewodnim w mojej grupie.

Bardzo chciałbym nakłonić pielgrzymów, aby przez te cztery dni dawali świadectwa swoich spotkań z Janem Pawłem II, żeby mówili jaki wpływ miał na ich życie i jak to jest spotkać świętego.

Na pomysł świadectw wpadłem kiedy uświadomiłem sobie, że pierwszą i najważniejszą rzeczą, jaką zawdzięczam Janowi Pawłowi II jest moje powołanie kapłańskie. Wstąpiłem do seminarium dokładnie dziesięć lat po tym jak kardynał Wojtyła został wybrany papieżem. Myślę, że te dziesięć lat w jakiś sposób tak mnie ukształtowało, że mogłem śmiało podjąć decyzję o kapłaństwie.

W mojej grupie idzie dwieście osób z Bielska-Białej, które zapisały się jako pierwsze. Choć to po ludzku patrząc przypadkowa grupa, myślę, że każdy będzie chciał podziękować Bogu za Jana Pawła II.

Pielgrzymka łagiewnicka jest inna od jasnogórskiej. Jest inna aura - bo to nie jest sierpień. Na pewno idzie więcej osób starszych - to było widoczne w mojej grupie przed rokiem. Wielu potrzebuje modlitwy, wyciszenia. Myślę, że to też rys charakterystyczny tej pielgrzymki. Z zeszłego roku wiem też, że najbardziej niezapomnianym przeżyciem dla wszystkich było wejście do sanktuarium. Tego się nie zapomni do końca życia...