Najnowsze [Wydania]
-
GN 50/2025 Dokument:(9523960,Przysypane perły, zapomniane diamenty)
-
Historia Kościoła (13) 01/2026 Dokument:(9518411,W listach (do) Jana Pawła II najważniejsze jest to…że w ogóle zostały napisane)
-
GN 49/2025 Dokument:(9515780,Szlachetne ryby i morskie potwory)
-
Gość Extra 4/2025 (14) Dokument:(9516809,Biblijna szkoła codzienności. Edytorial nowego wydania „Gościa Extra”)
-
GN 48/2025 Dokument:(9507866,Metoda na życie)
Znaleziono 174 wyników
Maltańczycy dla Ukrainy
Komendant na wschodzie. – Aż się boję wyciągać więcej sprzętu, bo wtedy przed północą nie wyjdziemy. Tak bardzo chcą się uczyć – opowiada Mariusz Zawada, ratownik medyczny, komendant kęckiego oddziału Maltańskiej Pomocy Medycznej. – Co najmniej połowa z nich była na Majdanie w Kijowie. Widzieli, że dla wielu pierwsza pomoc przyszła za późno…
Radość solidarnych chrześcijan
Misje. Październik to czas, kiedy częściej wspomina się misyjne inicjatywy i potrzeby. – Ale modlitwa i pomoc dla misji potrzebnE są przez cały rok. Bez tego nie potrafilibyśmy służyć Chrystusowi tam, gdzie Go jeszcze nie znają – mówią misjonarze. Ich świadectwo buduje wiarę. A każdy z nas jest wezwany…
Łzy Bystrej Krakowskiej na pożegnanie sióstr szarytek
- Wiele razy zdarzało się w historii naszej prowincji, że siostry wracały do placówek, które wcześniej musiały zostawić, więc miejmy nadzieję, że Opatrzność Boża nas nie opuści - mówiła s. Anna Pietrasik w Bystrej Krakowskiej, którą siostry szarytki pożegnały po niemal 70 latach swojej pracy wśród tutejszych mieszkańców.
Bratnie dusze Abelarda
Jednego dnia potrafią dogłębnie rozkminiać relację fides et ratio w poszukiwaniu Absolutu albo naturę Trójjedynego Boga, by nazajutrz pójść do domu dla seniorów i pozwolić się trzymać za rękę przez przykutego do łóżka staruszka, a jeszcze kolejnego dnia – świętować na imprezie w odprasowanej koszuli, pod muchą czy w eleganckiej kreacji.
Kiedy zapłatą jest uśmiech
Dobroczynność. – „Najcieplejsze skarpetki, jakie miałem, dostałem od pani Kazi!” – usłyszałyśmy kiedyś od jednego chłopca – opowiada Jadwiga Głąbek. – Kazia Guździk była już bardzo schorowana. Choroba zniekształciła jej ręce, a ona dalej szyła sukieneczki ze skrawków materiałów i robiła na drutach szaliki i skarpetki.
