Różańcowe Tajemnice Światła - te które dał Kościołowi Papież Jan Paweł II, nagrania ze spotkań kardynała Karola Wojtyły i później Ojca Świętego z oazowiczami, prezentacje multimedialne, piosenki ze Światowych Dni Młodzieży i te, które były oazowymi piosenkami roku, a na koniec -  żywiołowe uwielbienie Pana Boga za dar Jana Pawła II i "Barka" - ze światłem zapalonym od Iskry Bożego Miłosierdzia. Tak bielsko-żywieccy oazowicze i wszyscy, którzy skorzystali z ich zaproszenia, przeżywali wieczór przed niedzielą kanonizacji Jana Pawła II.

Poszczególne dziesiątki modlitwy różańcowej poprowadził... sam Jan Paweł II, dzięki odtworzonym nagraniom.

"Prawdziwie Boża była myśl ks. Blachnickiego, by ten Ruch związać z parafią. Nie odchodźcie od tej idei. Trwajcie w lokalnej wspólnocie Kościoła i ożywiajcie ją Waszą wiarą" - te słowa Jana Pawła II, napisane w 2003 roku z okazji 30. rocznicy "Aktu oddania Ruchu Światło-Życie Niepokalanej Matce Kościoła", stały się głównym tematem czuwania oazowiczów.

Rozpoczęła je Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem ks. prałata Marcina Aleksego przez ks. Ryszarda Piętkę i ks. Andrzeja Żmudkę.

Ks. Marcin Aleksy, który funkcję moderatora diecezjalnego Oazy pełnił przez 22 lata (jego następcą jest ks. Ryszard Piętka), dzielił się świadectwem życia zasadami ruchu oazowego.

Mówił o swoim pierwszym spotkaniu z kardynałem Karolem Wojtyłą w 1977 roku i wielkiej nadziei, jaką Papież pokładał w ruchu oazowym. Przypomniał o trzech elementach, na których oazowicze powinni budować swoje życie: Słowie Bożym, liturgii i udziale w życiu rodzimej parafii. Dodał także: - Miejmy nadzieję, że kanonizacja Jana Pawła II utoruje także drogę do beatyfikacji ojca Franciszka Blachnickiego, założyciela Ruchu Światło-Życie, który to ruch stał się tak bliski także Karolowi Wojtyle..

Jak przypomniał ustępujący moderato bielsko-żywieckiej Oazy, o tej ważnej roli ruchu w kształtowaniu młodych, mówił także polskim biskupom następca Jana Pawła II  - papież Benedykt XVI.,

Przygotowane przez oazowiczów prezentacje multimedialne przypominały spotkania Papieża z ich starszymi kolegami. Mocno brzmiały słyszane na nowo słowa: "Groziłaby nam pustynia, gdybyśmy nie tworzyli oaz!".

Oazowicze uśmiechali się słuchając, jak Jan Paweł II mówił, że lubił wpadać na wakacyjne oazy rekolekcyjne - zwłaszcza w czasie pogodnych wieczorów - i słuchać, jak młodzi "się wygłupiają", ale przy tym od razu dodawał: "Najważniejsze jest to, że stawiacie sobie wysokie wymagania".

O godz. 21.37 chwila ciszy stała się szczególną modlitwą uwielbienia uczestników czuwania. Trudno było się im rozejść. Nim wyszli z kościoła ze światłem Iskry Bożego Miłosierdzia i błogosławieństwem, stanęli w kręgu i odśpiewali wszystkie zwrotki "Barki".