Do niedawna, kiedy jeszcze pracowała w szkole, zdarzało się, że po lekcjach w Andrychowie śpieszyła do Rzyk, szybko zmieniała buty i wspinała się na Groń Jana Pawła II. Czasem wsiadała do samochodu „dobrej duszy”, która była gotowa ją zawieźć na szczyt – bo ktoś chciał zobaczyć kaplicę, odprawić Mszę św., poznać historię tego miejsca.