Jedenastoletni Kuba miał w szkole paczkę przyjaciół. Łączyły ich wspólne pasje, sport, zabawa. Kiedyś solidnie się pokłócili. Kuba czuł się z tym bardzo nieswojo. Kiedy wrócił do domu, trudno mu było ukryć swój nastrój. Rzucił okiem na kolędowy obrazek zranionego Serca Pana Jezusa. Poszedł do babci, żeby mu opowiedziała, o co w tym chodzi. Usłyszał, że to Serce objawiło się kiedyś młodej Małgorzacie we Francji. Ono widzi każdego, kto cierpi, kto czuje się smutny; zna każde ludzkie serce i kocha je bez granic, przynosząc pocieszenie. Kuba usłyszał, że prawdziwa miłość polega na wyciągnięciu ręki na zgodę nawet wtedy, gdy jest to trudne. Tak zrobił nazajutrz, naprawiając całą sytuację.