Jaki pierwszy obraz wyraża ostanie dwa lata jej życia? Dzieciaki po operacjach w szpitalu w kongijskim mieście Bunkeya i „ich ostre brzuchy”. Z durem brzusznym – perforacją jelit, nieleczonym zakażeniem salmonellą. Maluchy były przywożone za późno. Z tatuażami na brzuszkach, bo zanim rodzice trafili do misyjnego szpitala, byli u szamanów, według których takie praktyki pomagają. Nie dość, że nie pomogło, to dzieci straciły cenny czas. Tu operuje się każde. Ale większość trafia już tak osłabiona, z takim niedożywieniem, że czegokolwiek by nie zrobili lekarze i pielęgniarki, nie mają szans. Szybko pojawia się sepsa i wtedy nie można ich już uratować.