Położona w centrum najstarszej części miasta świątynia jest świadkiem wielowiekowej tradycji wiary, a dla wielu – jej symbolem.
Parafia obejmuje część osiedli miasta, a także miejscowości: Babice, Broszkowice i Dwory. Taki zasięg parafii sprawia, że jest ona rozciągnięta na przestrzeni 13 km, co nie zniechęca parafian do angażowania się w życie wspólnotowe. Działa tu m.in. grupa ministrantów i lektorów, schola dziecięca z Oazą Dzieci Bożych oraz schola Wniebowzięci związana z oazą dorosłych. Grupy gromadzą się na regularnych spotkaniach formacyjnych. Przed pandemią odbyły się też pierwsze warsztaty muzyki liturgicznej. Dorośli angażują się w modlitwę róż Żywego Różańca. – Ważnym elementem jest zaangażowanie w życie parafii całych grup osób związanych np. z kołami gospodyń wiejskich czy ochotniczą strażą pożarną – zaznacza proboszcz. Z parafią współpracuje też LO im. St. Konarskiego, budowane przed laty również przy zaangażowaniu oświęcimskich duchownych.
Ważnym miejscem modlitwy i świadectwa wiary jest położony w obrębie parafii Szpital Powiatowy, w którym posługują kapelani z tej parafii. Siostry serafitki wspierają ubogich, a także opiekują się podopiecznymi ich Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego, przywołując dla parafian wstawiennictwa bł. Małgorzaty Łucji Szewczyk. Orędowniczką jest też pochodząca z parafii bł. s. Imelda Żak, nazaretanka, jedna z sióstr zamordowanych w Nowogródku w 1943 r., które dobrowolnie zgłosiły się, by uratować mieszkańców skazanych przez Niemców na śmierć. W modlitwie przywołują także katechetkę Antoninę Małysiak, której imieniem nazwano skwer obok kościoła, a w świątyni umieszczono tablicę jej pamięci. Spore grono widzi w niej kandydatkę na ołtarze.
Okiem proboszcza
ks. Edward Mazgaj, w parafii od 2016 r. – W życiu parafii staramy się kierować słowami: „Z Maryją do Jezusa, do nieba”. Sprawdzianem naszego oddania Bogu jest świadectwo, jakie potrafimy dawać w naszym codziennym życiu i środowisku, w którym żyjemy i pracujemy. Wyrażam wdzięczność za wszelkie duchowe i materialne dary, jakie składa wspólnota parafialna. To dzięki tej ofiarności udaje się realizować program duszpasterski i wszelkie prace remontowe oraz gospodarcze, a tych prowadzimy sporo. Cieszę się z każdej odpowiedzi na zaproszenie do ożywienia wiary. Obserwuję je obecnie m.in. podczas przygotowań do misji parafialnych oraz nawiedzenia przez figurę św. Michała Archanioła z groty objawień z Gargano. U wiernych widać duchowe i zewnętrzne zaangażowanie, aby dobrze je przeżyć, oraz pragnienie, by siłę do podążania za Chrystusem czerpać z modlitwy, adoracji i z mocy słowa Bożego.
Wyraź swoją opinię
napisz do redakcji:
gosc@gosc.plpodziel się