Dla starszego pokolenia parafian droga do macierzystej świątyni w Jeleśni była kiedyś prawdziwą wyprawą. Mieszkający w Sopotni Wielkiej Kolonii szli nawet kilkanaście kilometrów lub modlili się w kaplicy MB Kalwaryjskiej, poświęconej w latach okupacji hitlerowskiej, gdzie przy różnych okazjach sprawowane były Msze Święte.

Kard. Karol Wojtyła podczas wizytacji w 1978 r. nazwał rozległą parafię jeleśniańską „wielkim kombinatem duszpasterskim typu wiejskiego” i kiedy w Polsce pojawiła się możliwość budowy nowych kościołów, powstała tu w 1983 r. parafia i ruszyły starania o nową świątynię. Poświęcono ją w 1991 r. Budowniczym i pierwszym proboszczem kościoła był ks. kan. Stanisław Ulman. Jego nagła śmierć w 2013 r., po 33 latach posługi, zaskoczyła wszystkich. Odtąd przy grobie w sąsiedztwie kościoła wdzięczni wierni często się modlą. Postać budowniczego upamiętnia też tablica wmurowana w przedsionku świątyni.

– Teraz naszym zadaniem jest troska o kościół i obejście, a także o cmentarz, który trzeba było poszerzyć. Dzięki ofiarności parafian udało się odnowić wnętrze świątyni, zadbać o dach, a także wyposażyć ją w organy o pięknym brzmieniu – mówi ks. Janusz Okrzesik, obecny proboszcz w Sopotni Wielkiej. Jak podkreśla, ważnym oparciem duchowym dla parafian jest Maryja; wiele osób uczestniczy w środowych nabożeństwach i Nowennie do MB Nieustającej Pomocy, zapoczątkowanych jeszcze przez ks. kan. Ulmana. – Jest też duża grupa modlitewna, prowadząca w pierwsze czwartki adorację Najświętszego Sakramentu i modlitwy w intencji kapłanów oraz o powołania, a także sobotnie adoracje wynagradzające Niepokalanemu Sercu NMP. Wytrwale modlą się też grupa Apostolatu Margaretka i róże Żywego Różańca – wylicza ks. Okrzesik.