Gdyby nie pisarzowicki "List do parafian" sprzed 25 lat i... zupełnie niespodziewane telefony z Namysłowa, które w lipcu odebrali ks. proboszcz Janusz Gacek i sołtys Stanisław Peszel, tej uroczystości 10 listopada w Pisarzowicach raczej by nie było.
Od kwietnia 1915 r. do marca 1916 r. służył w 3. Pułku Legionów. Od 10 listopada 1918 r. - w drugim baonie strzelców generała F. Latinika, od 16 lutego 1919 r. - w 33. Pułku Strzelców Kaniowskich; pod koniec sierpnia walczył z konnicą Budionnego w rejonie Zamościa i Hrubieszowa. W bitwie pod Komarowem został ranny, a pociętego szablami Mariana z pola walki wyniosła dziewczyna z pobliskiej miejscowości. Tę znajomość zwieńczyło małżeństwo 4 sierpnia 1923 roku w Tyszowcach.
Od 8 listopada 1921 r. do 7 października 1939 r. służył w 83. Pułku Piechoty Strzelców Poleskich, a po wybuchu II wojny wyruszył na front w składzie Samodzielnej Grupy Operacyjnej pod dowództwem generała F. Kleeberga. W październiku 1939 r., po bitwie pod Kockiem, dostał się do niewoli, skąd udało mu się brawurowo zbiec. Rozpoczął działalność konspiracyjną na Zamojszczyźnie i walczył aż do czasów podziemia antykomunistycznego. 12 kwietnia 1950 r. został aresztowany i osadzony w więzieniu zamojskim, a następnie w zamku lubelskim. W 1951 r. skazano go na czterokrotną karę śmierci. Został zamordowany czterokrotnym strzałem w tył głowy 4 marca 1952 roku.
Nie znano miejsca jego pochówku. Szukał go niezłomnie jego syn. Nie doczekał tego dnia. Ale zastąpili go jego synowie, wnukowie pułkownika. W styczniu 2017 r. jego kości złożone w foliowym worku znaleziono obok zwłok pochowanych w latach 80. na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie. 14 października 2017 r. w Radecznicy odbył się jego uroczysty pogrzeb z pełnym ceremoniałem wojskowym. Pośmiertnie został awansowany do stopnia pułkownika Wojska Polskiego, a także odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej.
Msza św. za Ojczyznę i pisarzowickich bohaterów pod przewodnictwem ks. dziekana Stanisława Morawy
Urszula Rogólska /Foto Gość
W Pisarzowicach tablicę pamięci żołnierzy odsłonił burmistrz Trela, zaś tę dedykowaną pułkownikowi - Bronisław Chrobak, prezes miejscowej Akcji Katolickiej, która przyczyniła się do przygotowania tablicy.
Podczas uroczystości Stanisław Nycz, przewodniczący wilamowickiej Rady Miejskiej, odczytał akt pośmiertnego przyznania płk. Pilarskiemu tytułu Honorowego Obywatela Gminy Wilamowice. Decyzję podjęto 17 października br. Z rąk burmistrza akt, wraz z pamiątkowym medalem, w imieniu rodziny odebrał Dariusz Pilarski, wnuk bohatera.
- Jesteśmy tu z rodziną drugi dzień. Nie potrafię wyrazić tego, co czujemy i myślimy - mówił wzruszony D. Pilarski. - Jesteśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni tym, że możemy tutaj z państwem być. A najważniejsze, że przyjęliście nas jak rodzinę. Jesteście wyjątkowym w Polsce społeczeństwem, macie tu wyjątkową szkołę, wyjątkowych nauczycieli, duchownych, władze. Nie można w żaden sposób wyrazić dumy i radości naszej rodziny. Ale co bym chciał powiedzieć najważniejszego - panie pułkowniku Marianie Pilarski, zamordowany przez oprawców, ubeckich komunistów, dziś wróciłeś do domu, do Pisarzowic, do swojej wielkiej rodziny. My, twoja rodzina, jesteśmy dumni z ciebie, ale też jesteśmy dumni z was, rodzino pisarzowicka...
Młodzi z bielskiego zespołu Antyrama oczarowali słuchaczy w pisarzowickim kościele śpiewem piosenek patriotycznych
Urszula Rogólska /Foto Gość
Uroczystości kontynuowano w kościele, gdzie wystąpiły zespół Antyrama z Liceum Ogólnokształcącego im. Armii Krajowej w Bielsku-Białej pod kierunkiem Aleksandry Kluz oraz dzieci z pisarzowickiej szkoły im. Jana Pawła II. Młodzi wykonawcy oczarowali słuchaczy przygotowanym repertuarem piosenek i pieśni patriotycznych. Zwieńczeniem obchodów była Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem ks. dziekana Morawy.
Po liturgii zgromadzeni wraz z orkiestrą reprezentacyjną gminy Wilamowice przeszli na miejscowy cmentarz, gdzie odbył się Apel Pamięci i gdzie mieszkańcy gminy złożyli kwiaty pod pomnikiem bohaterów walczących o niepodległość. Obok niego rośnie dąb niepodległości, posadzony 30 września, który pobłogosławił papież Franciszek.
To nie koniec całej historii. Bronisław Gawron, wnuk legionisty Józefa Jurzaka, postanowił odwiedzić domy pozostałych sześciu pierwszych legionistów z Pisarzowic. Rezultatem tych odwiedzin będzie publikacja, która przedstawi bohaterskich mężczyzn we wspomnieniach przekazanych przez ich potomków.