Impulsem były tragiczne nieraz sytuacje życiowe dawnych aktywnych działaczy antykomunistycznej opozycji. – Nie można pozostać bezczynnym, kiedy widzi się w biedzie, bez pracy, bez pomocy w chorobie te osoby, które kiedyś narażały swoje życie, żeby bronić wartości ważnych dla naszej tożsamości – tłumaczą założyciele stowarzyszenia. Wielu z nich to ludzie, którzy sami działali w podziemiu, mają za sobą wyroki i różne szykany. – Ale my jakoś sobie radzimy, a zdarza się, że z różnych powodów nasi dawni bohaterowie albo wdowy po tych, których zasługi często ze względów konspiracyjnych są słabo znane nawet w najbliższym środowisku, znajdują się w opłakanym położeniu.