Wprawdzie nie były to już pierwsze święcenia kapłańskie, jakich od czasu rozpoczęcia biskupiej posługi udzielił bp Roman Pindel, ale 31 maja w bielskiej katedrze św. Mikołaja po raz pierwszy z jego rąk otrzymało je pięciu nowych kapłanów diecezji bielsko-żywieckiej. Wyjątkowość tej liturgii wynikała też z faktu, że wraz z wicerektorem seminarium ks. Sławomirem Kołatą i ojcami duchownymi w formacji wspierał ich do niedawna także bp Pindel, któremu teraz złożyli przyrzeczenie posłuszeństwa. – Wielkim darem była obecność i dar święceń z rąk biskupa Romana Pindla, który był wcześniej naszym rektorem i opiekunem w seminarium. Teraz, jako pasterz, przygarnął nas – nowe owce – do swojego stada – mówi ks. Maciej Pszczółka, jeden z neoprezbiterów. – Umocniło nas kazanie, w którym bp Pindel powiedział, że sens naszego życia kapłańskiego to wychodzenie do ludzi, z łaską Bożą, która jest przeznaczona na to spotkanie. To mocne słowa – dodaje ks. Marcin Hałas. – Jeżeli miałbym powiedzieć, w jaki sposób widzę kapłaństwo, to właśnie tak…

Z pośpiechem i wiarą

W homilii skierowanej do wyświęcanych na kapłanów bp Roman Pindel zachęcał ich, by naśladowali w swoim posługiwaniu gorliwość Matki Bożej idącej, by pomóc św. Elżbiecie. – To niezwykle ważne wskazanie, odnoszące się do posługi kapłańskiej: to my mamy wychodzić i iść do ludzi, do tych, których Bóg obdarzył łaską na spotkanie z nami. Sens posługiwania kapłańskiego jest w tym pierwszym kroku – mówił bp Pindel i apelował: – Niech więc wasze wychodzenie do ludzi dokonuje się z wielką gorliwością: aby dotrzeć na czas, jak najprędzej, z gotowością pełnego, do końca służenia, aby dać z siebie jak najwięcej, aż do dania życia dla tych, do których jesteście posłani. Bp Pindel życzył też nowym kapłanom, aby modlitwa i słowo Boże stanowiły fundament ich życia. – Im dłużej żyję i posługuję w Kościele, tym bardziej widzę, jak ważna jest wiara w życiu kapłana: przede wszystkim wiara wobec słowa Bożego i Bożych obietnic. Dlatego jako zawołanie biskupie przyjąłem: „Trzymajcie się Słowa życia”. Życzę wam, abyście trwali w wierze we wszelkie słowo od Boga, abyście codziennie spotykali się najpierw z Bogiem poprzez Jego słowo, abyście w tym słowie, codziennie czytanym i medytowanym, widzieli światło dla wszystkich spraw – dodawał biskup bielsko-żywiecki.

Z mocą Ducha

Chwilę później kandydaci do święceń kapłańskich leżeli krzyżem, prosząc o dary Ducha Świętego, a zgromadzeni w katedrze śpiewali Litanię do Wszystkich Świętych. – Kiedy modliliśmy się, leżąc krzyżem, przed oczami stanął cały ten czas przygotowania do kapłaństwa i pojawiła się myśl, że to rzeczywiście Pan Bóg chciał mnie w tym miejscu, gdzie jestem – mówi ks. Krzysztof Wilk. Znakiem przekazania mocy Ducha Świętego było nałożenie rąk na głowę neoprezbiterów przez biskupa Pindla, a następnie przez uczestniczących w liturgii biskupów: Piotra Gregera i Tadeusza Rakoczego, a potem pozostałych obecnych kapłanów. Po nałożeniu ornatów i namaszczeniu dłoni neoprezbiterów Krzyżmem Świętym – na znak oddania ich na służbę Chrystusa – bp Pindel przekazał im chleb na patenie oraz wino z wodą w kielichu mszalnym. Już chwilę później neoprezbiterzy stanęli wraz z biskupami przy ołtarzu, by sprawować Eucharystię. – Podchodziliśmy do ołtarza z myślą, że odtąd zaczyna się nasza służba wyłącznie dla Pana Boga – mówił później ks. Piotr Bratek. Dziękując w imieniu rocznika za dar święceń, ks. Dawid Surmiak mówił też o wdzięczności dla seminaryjnych przewodników duchowych i dla rodziców, którzy byli pierwszymi wychowawcami i nauczycielami wiary. – Pragnę też wszystkich tu obecnych prosić o modlitwę za nas: byśmy wśród licznych obowiązków nigdy nie zapominali o modlitwie i by była ona zawsze w naszym życiu na pierwszym miejscu, gdyż tylko w ten sposób możemy odpowiedzieć na łaskę, o której mówił biskup Roman Pindel w kazaniu. Tylko w ten sposób będziemy mogli autentycznie wyjść do ludzi i głosić im Chrystusa Zmartwychwstałego – dodawał.