LIST PASTERSKI BISKUPA BIELSKO-ŻYWIECKIEGO NA WIELKI POST 2014 ROKU

Przez Wielki Post do zawierzeniu Bożemu Miłosierdziu

Drodzy Bracia i Siostry,

W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu zwracam się do Was, kierując zaproszenie do owocnego przeżywania tego pięknego i bogatego w łaskę czasu. Wpierw pochylimy się nad tekstem dzisiejszej Ewangelii, by z kolei zwrócić uwagę na najważniejsze wydarzenia dwóch najbliższych miesięcy, a następnie zachęcić do zawierzenia całej naszej diecezji Bożemu Miłosierdziu.

1. Wierzę  w Syna Bożego

Na początku Wielkiego Postu liturgia Kościoła zaprasza nas do refleksji ewangelicznej mówiącej o kuszeniu Jezusa na pustyni. Diabeł trzykrotnie usiłuje podważyć prawdę, że Jezus jest Synem Bożym. Gdy po czterdziestu dniach postu odczuwa głód, kusiciel mówi do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem” (Mt 4, 3). Choć póź-niej Jezus rozmnoży chleb dla tłumów głodnych ludzi, to teraz nie będzie zamieniał kamieni w chleb tylko dlatego, by udowodnić kusicielowi, że jest Synem Bożym. Dlatego odpowiada szatanowi: „Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4, 4). Tym samym Jezus wskazuje, że są wartości wyższe niż pokarm i im należy się pierwszeństwo. Sprawą priorytetową jest bowiem słuchanie Słowa Bożego i wypełnianie zamiarów Ojca.

Pokusa odrzucenia Jezusa jako Syna Bożego wciąż powtarza się w dziejach. Łatwo jest bowiem uznać Jezusa z Nazaretu jako wybitnego nauczyciela, reformatora czy proroka, trud-niej zaś uwierzyć, że Syn Boży rzeczywiście w pełni stał się człowiekiem i umarł dla naszego zbawienia. Co więcej, zgodził się na to, by być egipskim azylantem prześladowanym przez współwyznawców, opuszczonym przez najbliższych i zdradzonym przez jednego z uczniów. Tymczasem bywa, że człowiek kusi Syna Bożego, mówiąc: „Jeśli jesteś Bogiem, niech się tak stanie, jak ja uważam”. Gdy zaś nie dzieje się po myśli człowieka, orzeka: „Nie jesteś Bogiem” lub „Nie istniejesz”, albo też świadomie sprzeciwia się Jego zamiarom. Tymczasem Syn Boży, posłuszny we wszystkim Ojcu mówi zawsze, nawet gdy jest to trudne: „Nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie” (Łk 22, 42).

Druga pokusa Jezusa na pustyni jest także ponadczasowa. Wtedy diabeł proponuje Jezu-sowi, by rzucił się w dół z narożnika świątyni. Jednocześnie zacytował tekst Starego Testamentu, który miał przekonać Jezusa, że nic złego Mu nie grozi. Z tym, który przewrotnie używa Słowa Bożego, Jezus w ogóle nie dyskutuje. Natomiast przywołuje inny tekst, który faktycznie odnosi się do Jezusa i tej sytuacji. Mówi do diabła: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego” (Mt 4, 7). Ta pokusa ujawnia niezwykle ważną prawdę odnośnie do Pisma Świętego i jego odniesienia do naszego życia. Po pierwsze, samo przywoływanie tek-stu biblijnego przez jakąś osobę jeszcze o niczym nie świadczy. Może nim manipulować i stosować przewrotnie nawet diabeł. Po drugie - pokusie, za którą stoi diabeł, fałszywy prorok czy nauczyciel, może się oprzeć tylko ten, kto zna Słowo Boże i żyje w bliskości z Jezusem. Wówczas jest w stanie rozumieć i odnosić do swojego życia Pismo Święte zgodnie z zamia-rem i duchem Jezusa Syna Bożego.

Trzecia pokusa diabła jest najbardziej zuchwała. Ośmiela się on nakłonić Jezusa, by Syn Boży oddał mu pokłon, a wtedy miałby otrzymać we władanie wszystkie królestwa świata z całym ich przepychem. Jedyna odpowiedź, jaką może dać Syn Boży, brzmi: „Idź precz, sza-tanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz” (Mt 4, 10). Wierzy dziś w Syna Bożego ten, kto otwiera się na dar zbawienia i wyzwolenia w imię Jezusa. Nie wierzy zaś w Syna Bożego ten, kto nie podejmuje wewnętrz-nego wysiłku wyzwolenia z grzechu i wszelkiej niewoli mocą Jezusa, jedynego Zbawiciela człowieka. Tym bardziej nie wierzy w Syna Bożego, kto nie uznaje Boga za Boga, kto cześć należną Bogu oddaje stworzeniu, albo poddaje się w jakąkolwiek niewolę czy służbę prze-ciwnika Boga i człowieka.

2. Wydarzenia, do których się przygotowujemy

W ramach roku przeżywanego pod hasłem „Wierzę w Syna Bożego”, mamy zgłębiać Słowo Boże, które prowadzi nas do takiego wyznania i do bliższej zażyłości z samym Jezu-sem, Synem Bożym. Liturgia Wielkiego Postu jest wyjątkowo bogata w treści i od pierw-szych wieków odgrywała ogromną rolę w dojrzewaniu do wiary chrześcijan oraz kandydatów do chrztu. Dlatego zachęcam wszystkich do uważnego wsłuchiwania się w liturgię słowa każ-dej niedzieli, ale także – jeżeli to możliwe – do udziału w Eucharystii w ciągu tygodnia. Po-mocą w przeżywaniu Wielkiego Postu niech będzie Droga Krzyżowa i piękne, pasyjne nabożeństwo mające polskie korzenie oraz bogatą tradycję zwane Gorzkimi Żalami. Słowo Boże, czytane, rozważane i przyjmowane z wiarą, niech nas przemienia tak, byśmy w niedzielę Wielkanocną byli całkowicie pewni Jezusowego zwycięstwa nad śmiercią, grzechem i szata-nem.
Na zakończenie oktawy uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego, dnia 27 kwietnia tego roku, będziemy przeżywać uroczystość kanonizacji dwóch wielkich papieży: Jana XXIII oraz Jana Pawła II. Fakt, że przypada wówczas Niedziela Miłosierdzia, uświadamia nam, jak wiele zrobił dla rozpowszechnienia kultu Bożego Miłosierdzia Papież z Polski w czasie całego swojego życia. Można wręcz przypuszczać, że Jan Paweł II przejdzie do historii jako Papież Miłosierdzia, a jego akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu, dokonany dnia 17 sierpnia 2002 roku w krakowskich Łagiewnikach, będzie uznany za jeden z najbardziej doniosłych momentów jego pontyfikatu. Zapewne wielu z nas uczestniczyć będzie bezpośrednio w kanonizacji w Rzymie, inni zaś łączyć się będą z tym wydarzeniem duchowo i poprzez środki masowego przekazu.

Już po kanonizacji w Rzymie, pragniemy udać się w pielgrzymce pieszej do Łagiewnik, by podziękować Bogu za kanonizację Jana Pawła II i zawierzyć całą diecezję Bogu bogatemu w miłosierdzie. Wyruszamy z Hałcnowa, od naszej Matki Bożej Bolesnej dnia 30 kwietnia br., by trzy dni później, 3 maja, dotrzeć wpierw do Centrum Jana Pawła II, a następnie do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. W miejscu uświęconym przez ostatnie lata życia św. Faustyny pragnę wraz z pielgrzymami powierzyć całą diecezję Bożemu Miłosierdziu. W ten sposób chcemy zaświadczyć wobec świata, że ogień miłosierdzia Bożego dociera do wiernych Diecezji Bielsko-Żywieckiej. Serdecznie zapraszam i ufam, że w tym roku jeszcze większa liczba czcicieli Bożego Miłosierdzia wyruszy pieszo do krakowskich Łagiewnik. Pozostających w domach zachęcam do powierzenia intencji modlitewnych tym, którzy wyruszą na pielgrzymi szlak. Zaś tych, którzy mają możliwość dołączenia się na zakończenie pielgrzym-ki, zapraszam do Krakowa (3 maja; godzina 15.00), by osobiście wypowiedzieć słowa aktu zawierzenia. Organizatorom dziękuję za podejmowane przygotowania, wszystkich serdecznie zachęcam do wyruszenia na pielgrzymkę i już teraz proszę o modlitwę w intencjach całej diecezji i mojego w niej posługiwania.

Rozpoczynamy Wielki Post, by przeżywać radość płynącą z wiary w zwycięstwo Chrystusa nad grzechem, śmiercią i szatanem, a także – już w okresie wielkanocnym – dziękować Bogu za kanonizację Apostoła Bożego Miłosierdzia. Niech czas przygotowania paschalnego pomoże nam jeszcze mocniej przylgnąć do Boga bogatego w miłosierdzie, głosić je i pełnić wobec wszystkich potrzebujących. Na czas naszej drogi nawrócenia i pokuty, w naśladowaniu Jezusa przyjmującego do końca wolę Ojca, błogosławię w + Imię Ojca, + i Syna + i Ducha Świętego.

Bielsko-Biała, dnia 5 marca 2014 roku

† Roman PINDEL

Biskup Bielsko-Żywiecki