Diecezjalne Święto Życia zaplanowane było jako potrójna uroczystość – i takim też okazało się przeżyciem. Zaczęło się w ogrodach klasztoru serafitek, przy ołtarzu, wokół którego stanęło kilkudziesięciu kapłanów i kilka tysięcy wiernych, w tym liczna reprezentacja sióstr serafitek z różnych klasztorów. Była ich matka generalna Joanna Wiśniowska. Eucharystii dziękczynnej za beatyfikację założycielki zgromadzenia serafitek przewodniczył bp Tadeusz Rakoczy wraz z bp. Piotrem Gregerem i bp. Janem Zającem.

Do zgromadzonych dołączyli parlamentarzyści, przedstawiciele władz samorządowych. Był oczywiście Janusz Chwieruta, prezydent Oświęcimia. – Jeszcze za życia została nazwana aniołem dobroci – mówił o bł. Małgorzacie Szewczyk bp Tadeusz Rakoczy. – Spuścizna, jaka po sobie zostawiła, to przede wszystkim duch solidarności, obejmujący ubogich i chorych.

Jak zaznaczył bp Rakoczy, nowa błogosławiona dała też godny naśladownictwa przykład, jak połączyć tę szczególną więź z ludźmi w potrzebie z codzienną głęboką modlitwą. – Nie rozstawała się z różańcem. Długie godziny spędzała na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem – przypominał w homilii. Dziękczynną liturgię zakończyło przeniesienie cedrowej trumienki – relikwiarza ze szczątkami bł. Małgorzaty Szewczyk – do klasztornej świątyni MB Bolesnej, do bocznego ołtarza, przy którym odtąd będzie można modlić się za wstawiennictwem nowej błogosławionej. – Dziękujemy Chrystusowi, że swoją Ofiarą połączył w jedno, jak mozaikę, wszystkie wydarzenia dzisiejszego dnia – mówiła siostra Magdalena Cwajda, przełożona prowincji oświęcimskiej sióstr serafitek, dziękując uczestnikom dziękczynnej uroczystości i współorganizatorom kolejnych punktów świętowania pod patronatem błogosławionej.