List biskupa Tadeusza Rakoczego

ZAPROSZENIE NA PIESZĄ PIELGRZYMKĘ DIECEZJI BIELSKO-ŻYWIECKIEJ DO SANKTUARIUM BOŻEGO MIŁOSIERDZIA ORAZ BŁ. JANA PAWŁA II W KRAKOWIE-ŁAGIEWNIKACH
Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopóki nie zwróci się z ufnością do źródła Miłosierdzia Mojego (Święta Faustyna Kowalska, Dzienniczek, nr 699)
Siostry i Bracia w Chrystusie, Drodzy Diecezjanie! Słowo Boże dzisiejszej niedzieli ukazuje trzy historie spotkania człowieka z Bogiem, trzy modele powołań bardzo podobne, aczkolwiek indywidualne, bogate odrębnością i niepowtarzalnością każdego człowieka. Powołanie Izajasza dokonało się w murach świątyni jerozolimskiej. Prorocki opis Tego, który jest Świętym Izraela i Panem Zastępów uderza ludzką nieporadnością. Wobec odczuwanej obecności Najświętszego, człowiek doświadcza silnego przywiązania do spraw doczesnych, uświadamia sobie mocne osadzenie w sprawach doczesnych tego świata. Stąd przerażenie człowieka w konfrontacji z Tym, na którego obraz został stworzony (por. Rdz 1, 27). To swoistego rodzaju dramat, który każdy może w sobie odnaleźć. Każde spotkanie z Bogiem pomaga bowiem człowiekowi w odnalezieniu samego siebie. Uświadomił to sobie Izajasz, gdy z przerażeniem wyznał: Biada mi! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach (Iz 6, 5). Tę samą prawdę uświadomił sobie w Ewangelii Szymon Piotr, gdy przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: Odejdź, ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny (Łk 5, 8). Podobnie Paweł dzięki spotkaniu Pana odnalazł siebie tak dogłębnie, że odtąd towarzyszyła mu świadomość małości i niegodności.

A jednak właśnie oni – mali i niegodni, grzeszni i ludzie o nieczystych wargach – stali się prorokami, opokami, apostołami. Jest w tym wielka tajemnica Bożego działania w człowieku, misterium Bożej mocy, miłości i bezgranicznego miłosierdzia. To zarazem wielka tajemnica Boga wkraczającego w życie człowieka oraz dzieje świata na tyle silnie, że rodzi nową rzeczywistość myślenia, wartościowania i postępowania. To Bóg przez swego Serafina oczyszcza wargi Izajasza w sposób bardzo radykalny i skuteczny; to Pan każe zawierzać Piotrowi i zarzucić sieci zaufania w głębię Bożej tajemnicy; to Pan rzuca w pył drogi Pawła zabierając mu wzrok ambicji i spekulacji, a daje wzrok wiary. W kontekście tych obrazów nie powinniśmy dociekać planów Bożych, ile raczej im zaufać i spojrzeć na wszystkie wydarzenia życia przez pryzmat tajemnicy powołania. Wówczas odnajdziemy Izajasza, który nie pozwala Panu dalej się zastanawiać i wyraża swoją gotowość: Oto ja, poślij mnie! (Iz 6, 8). Odnajdziemy Piotra, który wraz ze swymi towarzyszami zachwycony Jezusem porzuca na brzegu wszystko, aby iść za Panem. Jego fascynacja przechodzić będzie próby dnia codziennego aż po realia Krzyża i pustego grobu, kiedy to przy innym połowie –  już po zmartwychwstaniu Jezusa – wypowie się dojrzałym wyznaniem wiary: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham (J 21, 17). Odnajdziemy także nawróconego Pawła podniesionego z pyłu i kurzu przeszłości, a świadomego swojego apostolskiego posłannictwa: Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja co prawda, lecz łaska Boża ze mną (1 Kor 15, 10). To odkrycie dla nas nie wystarcza. Koniecznie powinniśmy sami odnaleźć Pana powołującego, Jego miłość i miłosierdzie; Pana, który staje nad jeziorem naszych marzeń, w świątyni naszych wartości oraz idei, w drodze zaspokajania naszych ambicji.

Jako ludzie wiary przeżywający swoje życie w wymiarze powołania, nie poddajemy się zwątpieniu, ale z ufnością zwracamy się ku Bogu skutecznie przemieniającemu otaczającą nas rzeczywistość, od którego spływają do naszych serc promienie Miłosierdzia rozświetlające ciemności grzechu. W trwającym Roku Wiary, gdy Ojciec Święty Benedykt XVI zachęca nas do otwarcia jej podwojów, pragniemy u progu trzeciej dekady istnienia naszej diecezji doświadczać duchowych owoców zawierzenia nas samych, naszych rodzin, parafii, naszego Kościoła diecezjalnego, naszej Ojczyzny i całego świata Miłosiernej Miłości Boga. Szczególną okazją ku temu będzie organizowana Diecezjalna Piesza Pielgrzymka do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia oraz Błogosławionego Jana Pawła II w Krakowie-Łagiewnikach.

Pielgrzymi wyruszą z Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Bielsku-Białej Hałcnowie we wtorek, 30 kwietnia 2013 roku - w 13. rocznicę kanonizacji Świętej Siostry Faustyny Kowalskiej, dokonanej przez wielkiego czciciela i apostoła Miłosierdzia Bożego Błogosławionego Papieża Jana Pawła II. Trasa pielgrzymki będzie prowadzić przez Kozy, Kęty, Witkowice, Nidek, Wieprz, Tomice, Radziszów i Mogilany do Krakowa. Pątnicy dotrą tam w piątek, 3 maja br., w liturgiczną uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.

Wszystkich Diecezjan zachęcam do podjęcia pątniczego trudu. Duch pokuty i głęboka wiara w Miłosierdzie Boże niech ożywia serca uczestników pielgrzymki i pozwoli dzielić się świadectwem wiary z braćmi i siostrami, których spotkamy na wspólnej drodze. Kapłanów proszę o włączenie się w przygotowanie pielgrzymki: zabierzcie swoich parafian na drogi Miłosierdzia Bożego, zadbajcie o to, by nie zabrakło im łaski sakramentów świętych i Słowa Bożego wzmacniającego wiarę. Wszystkich zaangażowanych w organizację pielgrzymki oraz tym, którzy przyjmą w gościnę strudzonych pątników zawierzam Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.

Świat potrzebuje Miłosiernej Miłości Boga. W słowach skierowanych do proroka Izajasza: Kogo mam posłać? Kto by nam poszedł? (Iz 6, 8) Bóg wzywa nas do świadectwa o miłości. Jak prorok chcemy naszym życiem odpowiedzieć: Oto ja, poślij mnie! (tamże). Wraz z Piotrem pragniemy stać się rybakami ludzi, aby wspólnym pielgrzymowaniem, a także osobistym świadectwem życia głosić Miłosierdzie Boże.

Drodzy Diecezjanie, otwórzmy się na dar Miłosierdzia Bożego. Opowiadajmy o Nim światu, który niezwłocznie potrzebuje Miłosiernej Miłości Boga. Na pielgrzymowanie do Krakowa-Łagiewnik, na czas organizacyjnego, materialnego i duchowego przygotowania, na owocne przeżycie rozpoczynającego się wkrótce Wielkiego Postu, a następnie radosnej Tajemnicy Paschalnej, z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa.
 

               † Tadeusz RAKOCZY
             Biskup Bielsko-Żywiecki
Bielsko-Biała, dnia 29 stycznia 2013 r.