To dokument, którym powołał do istnienia diecezję bielsko-żywiecką i mianował jej pierwszym biskupem ks. prał. Tadeusza Rakoczego, a biskupem pomocniczym – bp. Janusza Zimniaka. Papieska bulla otwierała nowy rozdział w historii Kościoła katolickiego w Polsce, wprowadzając zmiany w podziale na diecezje. Otwierała też zupełnie nową księgę dziejów nowej, erygowanej właśnie diecezji ze stolicą w Bielsku-Białej. Nowość dotyczyła wielu zjawisk i faktów, których świadkami stali się bielszczanie i wierni z całej diecezji. Po raz pierwszy w historii miasta bielski kościół św. Mikołaja został katedrą. Potem odbył się tu pierwszy ingres biskupi, oznaczający, że pierwszy biskup bielsko-żywiecki: bp Tadeusz Rakoczy rozpoczął pasterzowanie w diecezji. Na ten dzień pierwszego ingresu, który miał miejsce 9 maja, przybyli przedstawiciele wiernych z różnych stron diecezji. Po blisko 22 latach, 6 stycznia 2014 r., odbył się drugi w dziejach katedry i diecezji ingres. Oznaczał początek pasterskiej posługi bp. Romana Pindla i był połączony z jego biskupią konsekracją. Były to zarazem drugie biskupie świecenia w katedrze, gdyż pierwsza konsekracja – biskupa pomocniczego Piotra Gregera, odbyła się 27 listopada 2011 roku. Zaledwie tydzień po pierwszym ingresie w katedrze, 16 maja 1992 r., w kronice katedralnej odnotowano następne historyczne wydarzenie: pierwsze święcenia kapłanów nowej diecezji bielsko-żywieckiej...