Polak urodzony w Gródku na Zaolziu, bez medycznych rodzinnych tradycji, za to z czwórką rodzeństwa, którego utrzymanie nie pozwalało jego rodzicom z robotniczej pensji opłacić studiów – zdołał zdobyć dyplom lekarza. I na tym nie poprzestał. Pasja, pracowitość i wytrwałość zaowocowały dość szybko światową sławą chirurga zaliczanego do prekursorów w dziedzinie wprowadzania laparoskopii. Wspomnienia z licznych kongresów chirurgicznych z całego świata czy przyznany mu w 2009 r. w Czechach tytuł „Lekarza Roku” nie przysłoniły skromności wybitnego lekarza, który konsekwentnie podkreślał, że nie o sławę mu chodziło, a o to, by móc pomagać ludziom.