Podziękowania składali także m.in. przedstawiciele kapłanów, zgromadzeń zakonnych, reprezentacja parlamentarzystów, samorządów lokalnych, wyższych uczelni, stowarzyszeń katolickich, górale żywieccy ze Związku Podhalan.

Księga złotego jubileuszu

Wśród złożonych życzeń i okolicznościowych upominków znalazł się też dar szczególny: obszerna, licząca ponad 900 stron tom księga pamiątkowa. Tom, zatytułowany "In aedificationem Corporis Christi". W 50-lecie święceń prezbiteratu Księdza Biskupa Tadeusza Rakoczego, pierwszego pasterza diecezji bielsko-żywieckiej", powstał pod redakcją ks. prof. Tadeusza Borutki, dyrektora Instytutu Teologicznego im. św. Jana Kantego, a znalazły się w nim m.in. listy gratulacyjne przesłane przez hierarchów Kościoła w Polsce i przedstawicieli różnych środowisk życia publicznego, kalendarium czynności biskupa Tadeusza Rakoczego, opis jego drogi życiowej, a także dokonywane z różnych perspektyw opisy posługi pierwszego biskupa bielsko-żywieckiego. Powstał w ten sposób opis działalności, obejmujący zadania wynikające z funkcji prorockiej, z udziału w życiu liturgicznym i diakonii, a także z budowania struktur i instytucjonalno-wspólnotowego wymiaru życia diecezji. Poszczególne rozdziały przygotowane zostały przez różne osoby, a ich liczba ilustruje podjętą przez biskupa Rakoczego troskę o różnorodne dzieła i zadania: od diecezjalnej infrastruktury, przez formację kapłanów i kandydatów do kapłaństwa, dziedzictwo artystyczne sztuki sakralnej, oświatę katolicką, media, misje, ekumenizm, współpracę z samorządami, po dzieła miłosierdzia, troskę o dzieci i młodzież, ludzi starszych i chorych.

- Dziękuję każdemu i każdej z was - i wszystkim tym, których tutaj reprezentujecie. Ten jest dziękczynieniem Panu Bogu za wszystko, co mi ofiarował i przebaczył w ciągu tych 50 lat. I jest także chwilą wspomnień. Tyle rzeczy pięknych tu już zostało powiedzianych... Ja na to nie zasługuję. Bo wszystko, co dobre, odnoszę do Boga i Jemu zawierzam to, co już jest i jeszcze przed nami. W ciągu tych 50 lat od przyjęcia święceń kapłańskich wiele się zmieniło, ale nie zmienia się wierność Panu: On jest ten sam wczoraj, dziś i zawsze. I to daje mi pewność i wskazuje mi drogę ku przyszłości - mówił wzruszony jubilat, dziękując wszystkim za modlitwę i życzenia.

A zgromadzeni spontanicznie zaśpiewali znaną pieśń "Życzymy, życzymy...".