Jak zaznacza administrator parafii Jezusa Chrystusa Odkupiciela, ks. Paweł Nowak, dziękczynienie za ćwierć wieku kościoła łączy się z podziękowaniem za 40. rocznicę erygowania parafii i istnienia tej wspólnoty. Wcześniej tutejsi wierni należeli do najstarszej czechowickiej parafii – św. Katarzyny.

Ich marzenia o parafialnej samodzielności zaczęły się spełniać, gdy w 1982 r. rodzeństwo Wieczarzaków – ks. Józef oraz jego siostry Joanna i Anna – zdołało odzyskać upaństwowioną 30 lat wcześniej stolarnię, którą przed wojną zbudowali ich rodzice. Przekazali ją Kościołowi, a darowi towarzyszyło pragnienie, by powstał w tym miejscu Boży dom.

Stolarnia spełniała tę funkcję – została przebudowana na kaplicę i salkę katechetyczną, które w 1983 r. poświęcił bp Herbert Bednorz z Katowic. Biskup powołał ks. Andrzeja Raszkę na rektora, polecając mu organizację duszpasterstwa. W październiku erygowana została nowa parafia, a ks. Raszka został jej pierwszym proboszczem.

Pod jego przewodnictwem powstało probostwo, adaptowane z zakupionego domu, a następnie zbudowany od podstaw budynek salek katechetycznych, poświęcony w 1993 r.

Wtedy marzeniem stał się większy kościół, bo dotychczasowy dawno przestał mieścić parafian. Szybko plany rozbudowy zastąpiono dalej idącym zamiarem budowy nowego kościoła. Wiele trudności wiązało się z tą decyzją. Niewielki obszar działki sprawiał, że nowy kościół musiał być wznoszony na miejscu poprzedniego, który nadal pełnił swoją funkcję, choć był stopniowo rozbierany. – Zamiast trudności bardziej zapamiętałem ogromną, niespotykaną wręcz mobilizację parafian. Cały czas pracowała grupa kilkudziesięciu mężczyzn w różnym wieku. W tym samym czasie grupa kobiet przygotowywała dla nich posiłki. Trzeba było organizować materiały, a przy tym prowadzić wszystkie duszpasterskie sprawy. Ale zapał był wielki, a jeszcze większa radość, kiedy kościół był już gotowy – wspominał ks. prał. Raszka.

Nie wszyscy wtedy jeszcze zdawali sobie sprawę, jak wyjątkowa okaże się architektoniczna bryła świątyni – wtopiona w niewysoką zabudowę, objęta trzema wieżami, naśladującymi kształt pastorału papieża Jana Pawła II. Nietypowy był również materiał – surowa cegła, a także sposób jej wykorzystania z zastosowaniem nieudanych na pozór egzemplarzy, z których na zewnętrznych murach powstały biblijne wzory. Wszystko zaprojektował pochodzący z tej parafii architekt Stanisław Niemczyk, nazywany polskim Gaudim, który za ten piękny projekt został uhonorowany prestiżowymi nagrodami.

Najważniejszą nagrodą za cały trud budowania było jednak to, że czechowicka świątynia, uroczyście poświęcona w październiku 1997 r., przede wszystkim jest miejscem pięknej modlitwy. – Tak jest do dzisiaj. Pozostała więź, która połączyła ludzi w czasie budowy. Jako nastolatek pracowałem i pamiętam dumę, kiedy zostałem pomocnikiem murarzy. Dziś cieszę się, że było mi dane to szczęście – mogłem budować kościół. Z tego rodziło się też przywiązanie do niego, potrzeba, by mieć w nim swoje miejsce i w nim być. Teraz przyprowadzam tutaj moje dzieci i mówię o tym, jak powstawał i jak wielka była radość – dzieli się Radosław Hudziec z rady parafialnej.

Okiem proboszcza

ks. Paweł Nowak administrator od 2023 r.

– Wiedziałem, że kościół, o który mam się troszczyć, jest piękny. Ale już po pierwszych Mszach Świętych, które było mi dane w nim sprawować, przekonałem się, że to piękno jest narzędziem i wspaniałą pomocą w prowadzeniu tutaj rozmowy z Panem Bogiem. Czuje się tu Jego obecność, obecność sacrum, a każdy detal temu sprzyja. Cieszę się, że moje odczucie podzielają parafianie, którzy bardzo chętnie się tu modlą. W niedzielę 29 października o 11.00 podczas Mszy Świętej razem podziękujemy za wszystkie łaski 40-lecia parafii i za 25 lat świątyni.