Tę historię spisał tylko Łukasz Ewangelista. 19. rozdział rozpoczął tak: „Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: »Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu«. Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany”. 

Zacheusz od dawna fascynuje Andrzeja Soleckiego, znanego bielskiego chirurga ortopedę i inicjatora wielu dzieł ewangelizacyjnych.

– Co sprawiło, że tego praktycznego człowieka jakaś siła odciągnęła od dochodowego biznesu, żeby zobaczył uzdrowiciela, za którym szły tłumy? Musiał być człowiekiem przedsiębiorczym, sprawnym fizycznie. Tamtego dnia szybko przeanalizował sytuację: wyprzedzę tłum, wejdę na sykomorę, która będzie dobrym punktem obserwacyjnym. Ukryję się w gęstwinie gałęzi. Przecież on, szef „urzędu skarbowego”, nie mógł się narazić na kpiny i śmiech tłumu. Ale dochodzi do zaskakującej dekonspiracji i spotkania, które… zaowocowało nawróceniem i deklaracją totalnej zmiany życia.

Andrzej Solecki był pewien: tak, to Zacheusz będzie bohaterem tej operacji.