Choć 11 czerwca 2019 roku przypadł we wtorek, w Słotwinie przypominał najbardziej uroczystą niedzielę. Tego dnia - w 120. rocznicę poświęcenia ludzkości Najświętszemu Sercu Jezusa, w 35. rocznicę pobytu kardynała Karola Wojtyły w Słotwinie, 20. rocznicę rozpoczęcia budowy tutejszego kościoła i 10. erygowania parafii - biskup Roman Pindel poświęcił tutejszy kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, soborowy ołtarz i erygował Drogę Krzyżową.

W świątyni wypełnionej po brzegi parafianami Słotwiny i Lipowej - z Poddzielca i Bugaja - przy ołtarzu wraz z biskupem stanęli: pierwszy proboszcz parafii ks. Mieczysław Grabowski, ks. Marek Studenski - wikariusz generalny diecezji, ks. kan. Jan Krysta - emerytowany proboszcz macierzystej dla Słotwiny parafii św. Bartłomieja w Lipowej, jego następca ks. Jan Kudłacik, księża proboszczowie z całego dekanatu radziechowskiego z dziekanem ks. Piotrem Pokojnikowem, goście z archidiecezji krakowskiej i pochodzący ze Słotwiny księża rodacy: ks. Stanisław Binda, ks. Włodzimierz Caputa, ks. Krzysztof Wilk i ks. Sławomir Pietraszko. Nie zabrakło ks. Szymona Tracza - diecezjalnego konserwatora zabytków, który przeprowadził poprzedzające uroczystość pierwsze w parafii misje święte pod hasłem "Serce Jezusa Domem Bożym i Bramą do Nieba", a podczas wtorkowej liturgii objaśniał znaczenie obrzędów poświęcenia świątyni.

  Kościół w Słotwinie i (z prawej) wybudowana na początku XX w. kaplica, która przez dziesięciolecia służyła tutejszym mieszkańcom. Urszula Rogólska /Foto Gość

Witając parafian i gości - przedstawicieli licznych instytucji, stowarzyszeń, władz samorządowych różnych szczebli, artystów, którzy przyczynili się do powstania świątyni - ks. M. Grabowski podkreślił dumę i radość całej wspólnoty z faktu oddania na wyłączność Panu Bogu i Kościołowi słotwińskiej świątyni.

Dekrety - erygujący Drogę Krzyżową i potwierdzający poświęcenie kościoła, odczytał ks. dziekan P. Pokojnikow. Biskup Roman Pindel odsłonił także tablicę upamiętniającą czerwcowe rocznice, które świętowała we wtorek wspólnota.

Podczas obrzędów poświęcenia biskup okadził ściany kościoła i ołtarz, a także namaścił go (oraz tzw. zacheuszki - cztery miejsca w świątyni) olejem krzyżma świętego. Obrzęd konsekracji zakończyło uroczyste zapalenie światła symbolizującego Chrystusa - świece przynieśli do ołtarza księża rodacy.

Na początku uroczystości obszernie o historii parafii i kościoła opowiedzieli przedstawiciele parafii. Wręczyli także księdzu biskupowi kopię obrazu Serca Pana Jezusa znajdującego się w głównym ołtarzu, książkę prezentującą historię parafii i kościoła oraz symboliczny klucz do świątyni.

  Bp Roman Pindel przewodniczył uroczystości poświęcenia kościoła w Słotwinie.
Urszula Rogólska /Foto Gość

Pod koniec XIX wieku pięciokilometrowa wędrówka ze Słotwiny do kościoła parafialnego w Lipowej wszystkim dawała się we znaki. Zdeterminowani mieszkańcy w 1900 r. wybudowali więc kaplicę, w której spotykali się na modlitwie w niedziele i święta. W 1983 r. powstał tu punkt katechetyczny. W 99 lat po wybudowaniu kaplicy mieszkańcy Słotwiny i Lipowej - z Poddzielca i Bugaja - zaczęli myśleć o budowie kaplicy dojazdowej jako wotum Roku Jubileuszowego za 2000 lat chrześcijaństwa. Sprzymierzeńca znaleźli w osobie ks. proboszcza Jana Krysty.

W 2005 r. ks. Mieczysław Grabowski, dotychczas wikary w Lipowej, dostał dekret, zlecający mu kierowanie duszpasterstwem w Słotwinie. Rok później powstał tu ośrodek duszpasterski, a 8 grudnia 2008 r. bp Tadeusz Rakoczy erygował parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa, mianując ks. Grabowskiego jej proboszczem.

  Pochodzący ze Słotwiny duszpasterze przynieśl do ołtarza świece.
Urszula Rogólska /Foto Gość

Powstające grupy: ministranci i lektorzy, schola, oddział Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, Akcji Katolickiej, sześć róż różańcowych, parafialna rada duszpasterska i rada ekonomiczna, z biegiem lat nawzajem mobilizowały się do tworzenia wspólnoty. Razem organizowali parafiady, pielgrzymki - w tym szczególną, coroczną, na nocne czuwanie do Częstochowy, plenerową Drogę Krzyżową, nabożeństwa fatimskie, festiwal kolęd i pastorałek, konkurs palm, spotkania ze św. Mikołajem, wędrówki w góry, które umacniały ich jedność i każdemu dawały szerokie spektrum do zaangażowania się w życie parafii.

Równocześnie trwały prace związane z dostosowaniem tzw. kaplicy dojazdowej do roli kościoła. Dziś świątynia stojąca obok kaplicy z 1900 r. przyciąga uwagę jadących krętą drogą w kierunku Lipowej. Wszystko w jego architekturze przypomina o Wielkim Jubileuszu roku 2000. Projekty wnętrza, witraży i otoczenia są autorstwa... ks. Grabowskiego.

Witraże nawiązują do wielkiej nowenny poprzedzającej rok 2000, swoją symbolikę mają także główny ołtarz Trójcy Przenajświętszej, ołtarze boczne z obrazami Matki Bożej Częstochowskiej (przy którym stoi relikwiarz św. Jana Pawła II) i Jezusa Miłosiernego, pod który ustawiono relikwiarium mieszczące relikwie dziesięciorga świętych, płaskorzeźby czy stacje Drogi Krzyżowej.

Przy kościele powstały stacje Drogi Światła, tablice z tajemnicami różańcowymi, ołtarz polowy i symboliczna góra Synaj.

Wszystkie najważniejsze wydarzenia parafii prezentuje obszerna kronika, a także storna internetowa. Dzieje parafii doczekały się także bogato ilustrowanej publikacji. Książka to wspólne dzieło księdza proboszcza, ks. Sławomira Pietraszko, Dominiki Konior oraz Moniki i Krzysztofa Klisiów.

Podczas homilii bp Pindel odwołał się do słów przeczytanej Ewangelii o spotkaniu Jezusa z Zacheuszem. - Dlaczego w czasie liturgii poświęcenia kościoła czyta się o Zacheuszu, który wyszedł na drzewo, by zobaczyć Jezusa i którego Jezus ściągnął z drzewa, by przygotował ucztę dla Niego i Jego uczniów? Nie był kapłanem ani budowniczym świątyni, a wręcz przeciwnie, zajmował się pobieraniem podatków dla znienawidzonych Rzymian, okupantów ziemi Izraela - zaprosił do rozważań bp Pindel. - Szukajmy sensu tekstu Ewangelii dla zrozumienia tego, co czynimy dzisiaj, tutaj, w Słotwinie, w tej świątyni wybudowanej przez wasze dzisiejsze pokolenie, dla siebie i przyszłych pokoleń. Ten tekst możemy odczytać jako pouczenie odnośnie tego, jak żyć naśladując Jezusa, Zacheusza i nie szukając tego, czego nie należy naśladować. Naśladuje Jezusa ten, kto dostrzega choćby oznaki przemiany czy zainteresowanie wartościami religijnymi. Kto także potrafi dostrzec każde dobro i każdą przemianę, jak Jezus zauważył chęć naprawy zła i hojność wobec ubogich.

  Parafianie ze Słotwiny podczas obrzędów poświęcenia kościoła.
Urszula Rogólska /Foto Gość

Jak podkreślił biskup, dobrze jest za przykładem Zacheusza pragnąć do końca i konsekwentnie tego, co jest dobre - odpowiadać na doznane dobro, a także nie powielać opinii, zwłaszcza złych, o innym człowieku, który zawsze ma szansę zmiany.

- Starajmy się rozumieć to wydarzenie w Jerycho jako zapowiedź przemiany nas, przychodzących do świątyni z powodu Jezusa, który tutaj jest na kilka sposobów i może dokonać przemiany w naszym sercu. Jezus jest więc tutaj obecny przez zgromadzonych Jego uczniów. Jest także obecny przez krzyż i znaki Jego obecności: konfesjonał, ołtarz, ambonę - mówił biskup, dodając: - Przemiana staje się możliwa, gdy widzimy nasze grzechy, naszą niegodność, nieporządek, możliwość naprawienia i zadośćuczynienia. Możemy wielokrotnie na Eucharystii usłyszeć słowa, które najbardziej uradowały Zacheusza: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu”.

Słotwiński kościół został zbudowany wysiłkiem mieszkających tu 1300 osób - parafia nie zbierała ofiar w innych wspólnotach. Pamiętając, jakim trudem jest budowa własnej świątyni, wielokrotnie wspierała budowy kościołów i plebanii w naszej diecezji, ale również w innych krajach.