Bez tego przepisu trudno stworzyć ikonę według tradycyjnych zasad. To przepis na medium, czyli spoiwo kolorowych pigmentów w technice tempery jajecznej. Malując ilustracje farbami, rozcieńczamy je wodą, malując ikonę - używa się medium i pigmentów.

Taki był wstęp do drugich zajęć kursu ikonopisarstwa, jakie po raz kolejny prowadzi Danuta Jęczmyk OV w sali parafii św. Marcina w Jawiszowicach. Inicjatorka warsztatów - artystka plastyk, pasjonatka ikony - postanowiła po raz kolejny podzielić się swoją wiedzą i umiejętnościami z każdym, kto tylko tego zapragnie. O pierwszej edycji kursu, który poprowadziła, a który zakończył się w styczniu br., przeczytacie w tekście: Piętnaście pierwszych ikon z Jawiszowic.

  Mandylion - to nad nim pracują pasjonaci ikonopisarstwa w Jawiszowicach.
Urszula Rogólska /Foto Gość

W drugiej edycji bierze udział piętnaście osób: panie, panowie, różnego stanu, w różnym wieku, z różnym doświadczeniem plastycznym. A najczęściej… z jego brakiem. Spotykają się co miesiąc w drugie soboty i niedziele. Pracują nad Mandylionem. Ich ikony powstaną do drugiego weekendu czerwca, kiedy to zostaną uroczyście poświęcone.

W czasie drugiego spotkania kursanci nauczyli się przygotowywać medium, poznali symbolikę kolorów ikony, prosili Pana Boga o błogosławieństwo dla narzędzi pracy i kolorów, którymi będą wykonywać wizerunek Jezusa. Następnie rozpoczęli dalsze prace nad naszkicowanym na poprzednich zajęciach i naniesionym na deskę wizerunkiem: konturowali kształt twarzy i zaczęli malowanie. Już nie są im obce nazwy: siena palona, umbra cypryjska czy ochra.

  Przygotowanie medium to jedno z pierwszych zadań przed malowaniem ikony.
Urszula Rogólska /Foto Gość

Serafitka, s. Urszula Dzielawska na kursie spełnia swoje marzenie. Nie zdążyła zapisać się na pierwszą jego edycję w ubiegłym roku, ale na obecnym była jedną z pierwszych na liście. - Bardzo się ucieszyłam, kiedy się dowiedziałam, że to będzie Mandylion, moja ukochana ikona, którą gdzieś tam często próbowałam rysować w zeszytach. Mam nadzieję, że to będzie moja pierwsza i nie ostatnia ikona.

S. Urszula mówi, że wszystkich kursantów buduje atmosfera: - Mimo dzielących nas różnic już na pierwszych zajęciach stworzyliśmy wspólnotę, którą łączy Jezus w tym wizerunku. Staliśmy się sobie bliscy….

Oldze Tracz też nie udało się dostać na pierwszą edycję ze względu na limit miejsc. Mandylion będzie jej drugą ikoną w życiu (pierwszą wykonała na kursie w Krakowie). Ta ma być prezentem dla jej brata na ślub.

Klaudia Handzel przyszła zachęcona przez Małgorzatę Kunicką, także uczestniczkę kursu w drugiej edycji. - Tematyka bardzo mi się spodobała. Ale myślałam, że to jest kurs dla artystów, że to niedostępne dla mnie, że ja mogę podziwiać, ale na pewno nie tworzyć - opowiada. - Kiedy usłyszałam od Gosi jak wygląda ten kurs, chciałam spróbować. Z ikony bije blask, coś takiego, co pociąga. Mam nadzieję, że w jakiś sposób uda mi się uzyskać tę głębię. To, co już powstało i na co patrzę, zaskakuje mnie samą. To jakby nie moją ręką - uśmiecha się Klaudia.

  Drugie zajęcia tegorocznej edycji kursu pisania ikon w Jawiszowicach.
Urszula Rogólska /Foto Gość

- Niewątpliwie plusem tych zajęć jest to, że rozpoczęliśmy je od wchodzenia w temat ikony z takiego bardzo teoretycznego punktu widzenia, dotyczącego jej duchowości, tradycji, nazewnictwa. To ma znaczenie. Teraz, kiedy bierzesz do ręki ołówek czy pędzel, to bierzesz je z innym nastawieniem, bardziej duchowym. Urzeka mnie w pisaniu ikon to, że to nie jest taka typowa praca twórcza i artystyczna, ale że ten proces jest tak bardzo powiązany z duchowością, modlitwą, wyciszeniem, kontemplowaniem wizerunku. Przenoszę ten wizerunek, jaki mam w sobie, jaki Pan Jezus by chciał, żebym przeniosła na deskę - podkreśla Małgorzata Kunicka.

Stanisławę Słocińską do uczestnictwa w kursie zaprosiła jej siostra Ula, plastyczka.Są tu razem. - Kiedy przeszłam na emeryturę, od jednej pani w sanatorium dowiedziałam się, że niedaleko mnie, w Wadowicach, działa szkoła pisania ikon u Basi i Krzysia Cudo. Trafiłam tam na kurs i uczestniczyłam w nim razem z Danusią. Stworzyłam kilka ikon - m.in. Pantokratora czy św. Mikołaja. Te po kursach zostają u mnie w domu, inne - daję w prezencie. Danusia przepięknie maluje twarze. Chciałabym udoskonalić swój warsztat w tym wymiarze przede wszystkim, dlatego chciałam tutaj być. Malowanie ikon to jest wchodzenie w świat świętości. To dla mnie coś niezwykłego - tymi marnymi rękami można namalować coś, co jest tak niezwykłe….