Alina Świeży-Sobel: Jak w ciągu tych kilku lat zmieniała się EDK, a także jej uczestnicy?

Dorota Janosz: To ciągłe dochodzenie do granic naszych sił pozwala wciąż na nowo odkrywać, że każdy z nas jest słaby i tylko z pomocą Boga może dotrzeć do celu. Dlatego na początku wszyscy zwracaliśmy uwagę na ekstremalność wyzwania. Później pojawiło się poczucie, że chodzi o doświadczenie przełomu w naszym życiu. Wielu uczestników zyskało siłę i odwagę, żeby walczyć z nałogami, szukać drogi do bliskich, działać na rzecz potrzebujących, przekraczać siebie. Chodzi o to, by po EDK nie być już tym samym człowiekiem, żeby mieć piękne życie. Tak jest, gdy spotka się Pana Boga.