Nie ma drugiego takiego sanktuarium na świecie. 23 października jest dla niego dniem uroczystości - w tym roku przypada we wtorek, a to dzień, w którym pielgrzymi i parafianie proszą tu o Boże interwencje za wstawiennictwem swojego rodaka, św. Józefa Bilczewskiego.

Trzynaście lat temu, 23 października 2005 r. papież Benedykt XVI kanonizował we Rzymie arcybiskupa lwowskiego Józefa Bilczewskiego, pochodzącego z Wilamowic koło Bielska-Białej. Datę kanonizacji i stosowne dokumenty podpisał jeszcze Jan  Paweł II. Od tego czasu w Kościele w Polsce i na Ukrainie w dniu tym przypada liturgiczne wspomnienie świętego. Dla wilamowickiej parafii Trójcy Przenajświętszej i całego miasta, któremu patronuje jego wielki rodak, to dzień dorocznej uroczystości, rozpoczynającej się w kościele parafialnym. Od 2012 r. jest on jednocześnie sanktuarium Arcybiskupa - jedynym na świecie.

- 23 października Msze św. w naszym sanktuarium będą sprawowane o 7.00, o 10.00 i o 17.30, po nabożeństwie różańcowym (o 17.00) - mówi ks. prałat Stanisław Morawa, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium. - O 10.00 w liturgii będą uczestniczyć uczniowie wilamowickiej szkoły, której także patronuje św. Józef Bilczewski. Wieczornej Mszy św. przewodniczyć będzie i kazanie wygłosi nasz rodak, pracujący w Sosnowcu, ks. Stanisław Rozner. Po Mszy św. przejdziemy w procesji na Rynek, gdzie odmówimy Litanię do św. Józefa Bilczewskego, podamy do uczczenia jego relikwie, a delegacje miasta, szkoły i ochronki złożą kwiaty - dodaje ks. Morawa, zapraszając jednocześnie do Wilamowic na nabożeństwa ku czci św. Józefa Bilczewskiego w każdy wtorek. W pierwsze wtorki mają one charakter uroczysty. Zaproszony ksiądz wygłasza katechezę, w nawiązaniu do pism i nauczania świętego, a na zakończenie spotkania wierni przyjmują błogosławieństwo jego relikwiami. W tym roku kazania te głosi ks. dr Marek Studenski, w przyszłym, gościem będzie ks. dr Szymon Tracz.

Jak tłumaczy ks. Morawa, święty arcybiskup jest czczony tu przede wszystkim jako patron ludzi ciężko chorych i małżeństw, które nie mogą mieć dzieci. - Ten kult ukierunkował mój poprzednik, ks. prałat Michał Boguta, który był  tu proboszczem 39 lat. To dzięki jego staraniom doszło do pomyślnego zakończenie procesów beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Arcybiskupa.

Przez poprzednie lata, parafianie z Wilamowic modlili się do św. Józefa Bilczewskiego we środy po porannej Mszy św. Popołudniowa pora daje możliwość uczestniczenia we wspólnej modlitwie liczniejszej grupie wiernych. - Doszedłem do wniosku, że św. Józef Bilczewski chce nam coś powiedzieć, wytyczyć naszą drogę życia chrześcijańskiego - mówi kustosz. - Na kanonizacyjnym obrazie jego postaci, w tle, towarzyszy monstrancja. Jego umiłowanie Eucharystii jest dla nas wezwaniem.

Co tydzień, wtorkowe nabożeństwa rozpoczyna o 15.30 (latem o 16.30) adoracja Najświętszego Sakramentu. Jest modlitwa w ciszy, Różaniec i Koronka do Bożego Miłosierdzia, prowadzone przez róże Żywego Różańca i parafialny zespół charytatywny. O 17.00 - Msza św. i nabożeństwo do św. Józefa Bilczewskiego. Podczas ich trwania odczytywane są prośby, zapisane na kartkach lub przesłane na parafialną skrzynkę mailową.

W nabożeństwach uczestniczy coraz więcej osób - i parafianie, i pielgrzymi. - Nie sztuka mieć świętego i się nim chlubić, Trzeba nam go naśladować, zwłaszcza w jego umiłowaniu Eucharystii, oddaniu Bogu, ludziom i wymadlać łaski i cuda za jego wstawiennictwem. A tych nie brakuje, o czym świadczą wpisy w Księdze Łask - mówi ks. Morawa.

W rozwój kultu zaangażowały się szczególnie Róże Różańcowe - jest ich osiem (prowadzą codziennie Różaniec pół godziny przed Mszą św.) i grupa charytatywna. - To kilkunastoosobowa, bardzo dobrze zorganizowana grupa, która inicjuje szereg akcji, a jednocześnie ma bardzo dobre rozeznanie, kto indywidualnie potrzebuje pomocy przy zakupie leków, opału, wypożyczenia specjalistycznego sprzętu medycznego.

Dorośli włączają się także w modlitwę Honorowej Straży Najświętszego Serca Pana Jezusa, prace rady duszpasterskiej i ekonomicznej.

- W pracy duszpasterskiej, zwłaszcza z najmłodszymi i młodzieżą, z wielkim oddaniem - za co jestem ogromnie wdzięczny - wspiera mnie ks. wikary Dariusz Ludwin - dodaje ks. Stanisław. - Prowadzi grupy Dzieci Maryi, lektorów i ministrantów, młodzieży przygotowującej się do bierzmowania (razem z animatorami) i młodzieży szkół ponadgimnazjalnych, włączającej się szczególnie aktywnie w przygotowywanie inscenizowanych nabożeństw Drogi Krzyżowej w Wielkim Poście.

Mieszkańcy Wilamowic, pielęgnujący swoją wyjątkową kulturę i język, angażują się w życie szeregu grup i stowarzyszeń, działających przy miejscowych instytucjach społecznych. Są dwa zespoły regionalne, grupa seniorów, koło Gospodyń Wiejskich, stowarzyszenie "Wilamowianie", krwiodawcy, strażacy. Wszyscy włączają się w życie parafii, zwłaszcza podczas uroczystości. Dzięki nim przetrwały specyficzne melodie pieśni i Gorzkich Żali. Młode pokolenia uczą się języka wilamowickiego, który słychać także w kościele - jak było podczas niedawnej uroczystości odsłonięcia pomnika św. Józefa, Oblubieńca Maryi.

Św. Józef jest drugorzędnym patronem parafii, Wilamowice czczą go podczas nabożeństw w każdą środę. Kultem otaczają Matkę Bożą - co roku wystawiają asystę na sierpniowe uroczystości w Kalwarii Zebrzydowskiej, 13 maja i 13 października przygotowują nabożeństwa fatimskie, od maja do października uczestniczą w nabożeństwach pierwszosobotnich.

  Ks. prałat Stanisław Morawa, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium w Wilamowicach od 2016 r.
Urszula Rogólska /Foto Gość Okiem proboszcza

Ks. prałat Stanisław Morawa, proboszcz i kustosz w Wilamowicach od 2016 r.

Kult św. Józefa Bilczewskiego stał się nieodłącznym elementem życia tej parafii, a duszpasterzujący tu przez 39 lat ks. prałat Michał Boguta, któremu kanonizację i obudzenie tego kultu zawdzięczamy, jest takim kustoszem honorowym sanktuarium

I mnie ten święty jest coraz bliższy. Modlę się za jego wstawiennictwem - bo odpowiedzialność za parafię, za kult, przekracza czasem ludzkie możliwości. Te sprawy składam więc w jego ręce.

Moim duszpasterskim marzeniem jest powstanie chóru parafialnego, który ubogacałby niedzielne Msze św., a także rozwój wspólnot przyparafialnych - zwłaszcza stworzenie wspólnoty Domowego Kościoła. Mamy w parafii małżonków, którzy dojeżdżają na spotkania kręgów w Kozach. Mam nadzieję, że uda się podołać temu wyzwaniu, szczególnie nam, duszpasterzom - by otoczyć tych małżonków właściwą opieką i wśród wielu dotychczasowych obowiązków, znaleźć też dla nich czas.