- Trzymajmy się Słowa Życia! - przypominając słowa swego biskupiego zawołania, bp Roman Pindel w homilii, którą wygłosił podczas Mszy św. w katedrze, wskazał na różnice w przyjęciu dobrej nowiny o narodzinach Mesjasza, jakie widać było u Heroda i Magów, którzy szli złożyć pokłon. Heroda skłoniło to jeszcze większego okrucieństwa i zła. - Ewangelia wskazuje, jak dobra wiadomość o narodzinach zapowiadanego Króla żydowskiego i Mesjasza ujawnia, co jest w sercu człowieka. Magowie, szczerze i wytrwale szukający Królowie, odnajdują Go i spełniają Boże zamiary wobec nich, oddają należną cześć, stają się zapowiedzią pogan, dalekich od Boga, którzy Go odnajdują i w wierze znajdują zbawienie. To ponadczasowa zapowiedź dla ludzi szczerych i szukających prawdy. Choćby byli daleko od Boga, mogą na swoich drogach Go odnaleźć - mówił bp Roman.

Jak wskazywał, z tego płyną także wnioski dla nas: - Dobrze, gdy umiemy wszystko wykorzystać ku dobremu, jak magowie swoją pogańską wiedzę na temat gwiazd do poznania Boga i Jego Mesjasza. Dobrze, gdy wykorzystujemy nasze zdolności i to, co posiadamy, by odnaleźć Boga na naszych drogach i w naszej codzienności. Bo zwyczajna rozmowa w sklepie może nieznajomego człowieka doprowadzić do zbawienia. Bo zwyczaj, czy nawet przesąd kogoś, może być obrócony w rozmowie na sprawy, które prowadzą do wiary, do pojednania z Bogiem, do wiary w opatrzność Bożą czy do ukazania spojrzenia na chorobę, powodzenie zawodowe, małżeństwo - widziane jednak z punktu widzenia wiary - podkreślał bp Pindel.

- Dobrze, jeżeli znamy słowo Boże i staramy się trzymać Słowa życia, ale lepiej jeżeli umiemy rozpoznać, co to słowo konkretnie mówi dzisiaj o mojej sytuacji, co mam teraz wybrać, jak to ocenić. Co powiedzieć komuś w takim momencie, by to było słowo zaprawione solą. By nie tylko wiedzieć, ale - jak pisze św. Paweł - jeszcze wiedzieć, jak wiedzieć należy. A więc jak i kiedy przywołać słowo Boże czy dać świadectwo wiary. Strzeżmy naszego serca, by było wolne od nienawiści, od gniewu, od złych planów, ale także od takiego lęku, który nas popycha do złego. Nie pozwólmy, by zło w naszym sercu poszerzało obszar swoich wpływów, byśmy nie ulegli niewoli jakiegokolwiek grzechu - apelował ordynariusz.

To była Msza św. dziękczynna sprawowana w 1. rocznicę przyjęcia biskupiej sakry i ingresu bp. Romana Pindla - w dniu nazywanym też Dies Episcopi, czyli Dniem Biskupa. Przy ołtarzu stanęli wraz bp. Romanem także: bp Piotr Greger i bp senior Tadeusz Rakoczy. W gronie koncelebransów byli również księża-współpracownicy reprezentujący wydziały kurii diecezjalnej, przedstawiciele seminarium duchownego z Krakowa - z ks. wicerektorem Sławomirem Kołatą na czele, a także liczni dziekani i proboszczowie z terenu całej diecezji. W modlitwie uczestniczył też bp Paweł Anweiler, zwierzchnik diecezji cieszyńskiej Kościoła ewangelicko-augsburskiego.

Wśród uczestników tej Eucharystii nie zabrakło przedstawicieli najbliższej rodziny biskupa, a także reprezentantów władz samorządowych i parlamentarnych. Ze sztandarami przybyli przedstawiciele stowarzyszeń i ruchów kościelnych.

- Zgromadziliśmy się tu po to, by podziękować Bogu za pierwszy rok twojej biskupiej posługi w diecezji bielsko-żywieckiej. Z pewnością był to rok, który postawił przed tobą wiele nowych pasterskich wyzwań i zadań - mówił ks. Piotr Konieczny, dziekan międzybrodzki, który w imieniu zebranych kapłanów i wiernych diecezji dziękował biskupowi Romanowi za jego posługę, zapewniał o modlitwie i jedności. - Niech Jezus Chrystus: Słowo Życia, które stało się Ciałem, będzie twoją codzienną siłą i światłem, pomaga ukazywać innym drogę prowadzącą do Ojca - życzył ks. Konieczny.

- Dziękuję bardzo za te życzenia i wspólną modlitwę za to, co Bóg zamierzył, i to, co z Jego zamiarów udało się zrealizować, co się stało tu w katedrze i w całej diecezji - odpowiadał bp Pindel. - Życzę, żebyśmy wszyscy byli otwarci na łaskę, żeby tak było we wszystkich codziennych Eucharystiach, w których uczestniczą wierni. Myślę też o wielkiej łasce, która jest związana z peregrynacją obrazu Jezusa Miłosiernego. Zaczyna się ona jesienią tego roku. Wiemy, że Bóg jest łaskawy zawsze, ale tym bardziej wychyla się do nas ze swą łaskawością, kiedy jej wyczekujemy i o nią prosimy, kiedy razem niejako prowokujemy Boga, żeby pokazał swoje miłosierne oblicze.