Życie każdego człowieka jest święte - podkreślali za biskupem Tadeuszem Rakoczym uczestnicy diecezjalnych obchodów Dnia Świętości Życia, dla których ochrona i obrona życia jest w dzisiejszych czasach sprawą najwyższej wagi. Na uroczystość do katedry św. Mikołaja zaprosił diecezjan Wydział Duszpasterstwa Rodzin kurii diecezjalnej.

Przed Mszą św. lekarka Anna Byrczek - założycielka i szefowa wspólnoty domowego Hospicjum św. Kamila dzieliła się swoimi refleksjami  na temat: "Życie ludzkie w doświadczeniu Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej”. Podkreślała, że bez wiary wolontariusza hospicyjnego w Chrystusowy Krzyż, który prowadzi do Zmartwychwstania, opieka hospicyjna nie ma sensu. Zwracała uwagę, że wbrew temu, co usiłowano sugerować niegdyś ruchowi hospicyjnemu - iż pomaga ludziom umierać, niejako uczestnicząc w eutanazji - opieka hospicyjna jest czymś zdecydowanie przeciwnym - bo hospicjum to życie. Nawet nie jak mówi hasło kampanii "Hospicjum to, TEŻ Życie" ale po prostu: ŻYCIE.

Dr Byrczek podkreślała, iż w opiece hospicyjnej istotna jest troska o poprawienie jakości życia - czyli dążenie od stanu realnego do wymarzonego w danej sytuacji. Dzieliła się swoim doświadczeniem spotkań z chorymi i ich rodzinami, jak niewielka pomoc - odpowiednio dobrane środki przeciwbólowe, materac przeciwodleżynowy, rozmowa z wolontariuszem - mogą przemienić beznadziejny smutek choroby, w godne życie u jego kresu.

Pomoc choremu, to zarówno pomoc jego ciału, jak i psychice, i duchowości. Anna Byrczek podawała przykłady autentycznego zaangażowania się ciężko chorych w modlitwę za innych chorych - jak bardzo ta decyzja umacniała ich samych. Mówiła, jak bardzo chory chce być przydatny i zauważany, jaką radość sprawia mu fakt, że - choć fizycznie wyniszczony - może się jeszcze podzielić swoją wiedzą czy umiejętnościami; jak ważna jest dla niego każda chwila obecności drugiego człowieka.

O świętości ludzkiego życia u jego początku mówił z kolei biskup Tadeusz Rakoczy podczas homilii:  - Nikt nie może powiedzieć: dziecko to moja osobista sprawa. Ani ci, którzy dziecka nie chcą ani ci, którzy nie myślą nawet przez moment o jego ewentualnym poczęciu, ani także ci, którzy pragną potomstwa, ale boją się o losy dziecka czy o siebie. Poczęcie jest sprawą Boga i człowieka – mówił ksiądz biskup, wskazując na Maryję jako patronkę szczególnie tych matek, dla których okoliczności poczęcia nie są proste: - Tajemnica poczęcia Jezusa uczy nas, że nie wszystko jesteśmy w stanie zrozumieć przewidzieć, obliczyć czy zaplanować. Trzeba Bogu zostawić miejsce do działania nade wszystko w dziedzinie życia.

Biskup Rakoczy zaznaczył, że nawet jeśli do poczęcia dziecka doprowadziły niegodne i nieodpowiedzialne decyzje, nigdy nie można myśleć o jego unicestwieniu: -Trzeba rozmawiać z Bogiem o poczętym dziecku. Skoro Bóg dał życie nowemu człowiekowi, to znaczy, że jest blisko ojca i matki. Chce uczestniczyć w dialogu, który nazywamy modlitwą.

Podczas Eucharystii każdy mógł włączyć się w dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, składając we wspólnocie uroczyste przyrzeczenie i deklarację dziewięciomiesięcznej, codziennej modlitwy w intencji nienarodzonego dziecka, znanego jedynie Panu Bogu.

Ks. prałat Franciszek Płonka, diecezjalny duszpasterz rodzin dziękował za obecność w katedrze wszystkim, którzy uznali wagę tego dnia i przybyli na uroczystość diecezjalną. Dziękował również gościom - przedstawicielom środowiska lekarskiego parlamentarzystom, samorządowcom: Zycie Kaźmierczak-Zagórskiej - prezes Okręgowej Rady Lekarskiej Beskidzkiej Izby Lekarskiej (BIL), Andrzejowi Krawczykowi - przewodniczącemu komisji bioetycznej BIL, Ryszardowi Odrzywołkowi - dyrektorowi szpitala pediatrycznego, Andrzejowi Piekarzowi - dyrektorowi szpitala kolejowego w Wilkowicach, Grzegorzowi Szetyńskiemu - wicestaroście powiatu bielskiego oraz posłankom i posłom: Mirosławie Nykiel, Małgorzacie Pępek, Stanisławowi Szwedowi i Jackowi Falfusowi.