O swojej świątyni marzyli od dawna. Przez wieki należeli do parafii żywieckiej, a następnie jeleśniańskiej, więc wytrwale wędrowali wiele kilometrów na Eucharystię. Z tej wytrwałości siłę czerpała ich wiara, którą dziś traktują jako fundament własnej tożsamości.
W XIX w. zbudowali u siebie pierwszą kaplicę, ale nie mieściło się w niej zbyt wielu wiernych. Po II wojnie światowej próbowali zbudować nowy, obszerniejszy kościół, ale nie było zgody władz.
Dostępne jest 5% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.