Jak podkreślał ks. kan. Witold Grzomba, obecny proboszcz skoczowski, podczas pierwszej Mszy św. żałobnej bolesne było dla wszystkich to, że nie mogli z powodu pandemii pożegnać swojego duszpasterza, bo ograniczenia nie pozwoliły na obecność tylu wiernych przy trumnie.

Modlili się więc jednocześnie w kilku świątyniach, gdzie Msze św. sprawowali skoczowscy wikariusze: ks. Juliusz Kropacz, ks. Tomasz Gwoździewicz, ks. Dariusz Byrski, a w Pierśćcu – ks. Sebastian Rucki, pochodzący ze Skoczowa. Dzięki internetowej transmisji uroczystości śledzili wierni ze Skoczowa oraz innych parafii, w których kiedyś pracował ks. prał. Zuber: z Pierśćca, Zaborza czy Międzyrzecza, gdzie zamieszkiwał na emeryturze. Osobnej Mszy św. z udziałem samych kapłanów przewodniczył dziekan ks. kan. Ignacy Czader. Ostatniej pogrzebowej Mszy św. z udziałem przedstawicieli rodziny oraz delegacji grup parafialnych i organizacji przewodniczył bp Piotr Greger, który odprowadził trumnę na skoczowski stary cmentarz.

Jak zaznaczył ks. kan. Czader, pogrzeb odbywał się w dniu wspomnienia św. abp. Bilczewskiego, który akcentował znaczenie Eucharystii i wskazywał, że nie ma niczego godniejszego uwagi kapłana. – A ks. Alojzy był temu podejściu wierny przez całe kapłańskie życie – mówił ks. Czader. – Przez 57 lat podnosił codziennie z ołtarza kielich, patenę z Hostią. Przez 57 lat kapłaństwa z tego daru korzystał i mocą kapłaństwa ten dar uobecniał na wielu ołtarzach – dodawał ks. Grzomba. Dobrze znał swoich parafian, troszczył się o świątynię, gdzie człowiek spotyka Boga. Podjął się potężnego i trudnego remontu kościoła w Skoczowie, poprowadził też budowy nowych kościołów: najpierw w Zaborzu, a potem w Wiślicy. Troszczył się o sanktuarium św. Jana Sarkandra na Kaplicówce, a wcześniej o ustawiony tam w 1985 r. papieski krzyż, przeniesiony z Katowic-Muchowca. Angażował się w utworzenie parafialnego Muzeum św. Jana Sarkandra, a także w ekumeniczne działania upamiętniające obecność św. Jana Pawła II w Skoczowie.