W styczniu 1945 roku, podobnie jak więźniów z obozu macierzystego, osadzonych w podobozie poddano selekcji. Najsłabsi zostali rozstrzelani. Ericha i pozostałych wyprowadzono w Marszu Śmierci. Z Czechowic w mrozie, głodni i bez ciepłych ubrań szli pieszo w stronę Pszczyny. Po pokonaniu około 10 kilometrów osłabiony Gottschalk stracił przytomność i upadł do rowu przy drodze. Jakimś cudem nie został dobity przez konwojujących kolumnę esesmanów. Kiedy oprzytomniał, wyruszył na południe, przez Goczałkowice. Dotarł do Wisły i przeszedł jeszcze przez rzekę, po czym zapukał do napotkanego na drugim brzegu domostwa. Tak trafił do gospodarstwa Jana Kusia i jego żony Magdaleny.