Świątynia w Polance Górnej służy mieszkańcom, a także wypoczywającym tutaj chorym. Przylega do niej ośrodek rekolekcyjny dla chorych funkcjonujący pod auspicjami Caritas Diecezji Bielsko-Żywieckiej.
Zabudowania otoczone są rozległym, pełnym zieleni ogrodem, w którym zainstalowano stacje drogi krzyżowej. Ten teren przekazała Zgromadzeniu Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus matka pochodzącego z Polanki karmelity o. Władysława Jarzyny, kapelana armii austrowęgierskiej w czasie I wojny światowej. Dobrodziejka zapisała się w pamięci miejscowych jako niezwykle pobożna osoba. Gdy na niebie gromadziły się ciężkie chmury, wychodziła w pole z dzwonkiem loretańskim i zaczynała modlitwę, a sąsiedzi mówili: „Burzy nie będzie, bo Jarzynowa się modli”. Karmelitanki w 1925 r. otworzyły tu ochronkę dla dzieci i opiekowały się chorymi. Tuż po II wojnie światowej kupiły przeznaczony przez władze do rozbiórki drewniany barak byłego KL Auschwitz-Birkenau, który służył odtąd jako kaplica. W roku 1977 kard. Karol Wojtyła skierował do pracy w Polance Górnej nieżyjącego już ks. Gerarda Jajecznicę, który rozpoczął budowę kościoła oraz domu rekolekcyjnego dla chorych. W latach 80. siostry karmelitanki przekazały ośrodek w Polance Zgromadzeniu Sióstr Maryi Niepokalanej, zaczęły organizować tutaj turnusy rehabilitacyjne i wypoczynkowe dla chorych. Nowy kościół i parafia Z budowy kościoła cieszyli się mieszkańcy Polanki Górnej, którzy do kościoła parafialnego wędrowali 4 km. W 1991 r. powstała parafia tymczasowa, której administratorem został ks. Józef Zajda.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.