Od 25 lipca 1894 roku począwszy, na tzw. Przykrej Kępce w Szczyrku, wśród gałęzi buka, przez kilka miesięcy Matka Najświętsza ukazywała się 11-letniej dziewczynce. Julianna Pezda oraz dwie jej młodsze koleżanki: Marianna Pezda i Marianna Marek opowiadały później, że Maryja nakazała odmawianie modlitwy Anioł Pański, śpiew Godzinek i przyjęcie szkaplerza. Mówiła też, że w tym miejscu, które ma się nazywać Górką, ma powstać kaplica, a w przyszłości klasztor. Na podstawie opowieści dziewczynek powstał obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem - Królowej Beskidów.

 

Przez te objawienia zaczęły w to miejsce przybywać liczne pielgrzymki, a kilka miesięcy później wokół drzewa, na którym objawiała się Matka Boża, zbudowano drewnianą kaplicę. Z górskiego zbocza wytrysło źródełko, o którym również Maryja mówiła dzieciom.

Wdzięczni za otrzymane tu łaski pielgrzymi w 1912 r. rozpoczęli budowę murowanej kaplicy, a w 1953 r. powstał obecny kościół. Cały materiał budowlany mieszkańcy Szczyrku i pielgrzymi wynosili na niedostępne miejsce.

 

Po I wojnie światowej na Górkę przybyli salezjanie z Oświęcimia, którzy rozpoczęli budowę klasztoru. Te prace udało się dokończyć dopiero po II wojnie światowej. Dziś oprócz domu zakonnego działa tu także ośrodek formacyjno-wypoczynkowy dla dzieci i młodzieży.

W 1994 r., w setną rocznicę rozwoju kultu maryjnego  w tym miejscu, bp Tadeusz Rakoczy konsekrował świątynię i podniósł ją do godności lokalnego sanktuarium.

 

We wrześniu 2008 r. cudowny obraz Matki Bożej Królowej Polski w Szczyrku „na Górce” został koronowany koronami papieskimi przez kard. Stanisława Dziwisza. Korony Matki Bożej i Dzieciątka są wiernym odwzorowaniem tych, które Jan Paweł II ofiarował ikonie Jasnogórskiej jako wotum wdzięczności za swój pontyfikat. Wśród ornamentów na koronach znajdują się piastowskie orły i lilie andegaweńskie.

 

Obok sanktuarium znajduje się kaplica objawienia, wewnątrz której zachowany jest pień buka, a niedaleko, na zboczu, usytuowana jest grota Matki Bożej oraz źródełko.