Świadectwo "Jezusowego pit bulla"

Bogdan Krzak - jak sam mówi - pochodzi z tzw. rodziny patologicznej. - Moi rodzice rozwiedli się gdy miałem 3 lata, w następnym związku mojej mamy było dużo alkoholu, awantur pijackich i tego typu rzeczy. Mając 13 lat chciałem odebrać sobie życie ale nie starczyło mi odwagi, postanowiłem jednak coś zmienić w swoim życiu, ale mój pomysł na życie nie był dobry. Zacząłem palić papierosy, rok później pierwszy raz się upiłem. Gdy w wieku 15 lat poszedłem do zawodówki, zacząłem przebywać w środowisku "kiboli" naszego bielskiego klubu, popołudnia spędzałem w salonie gier albo w parku na Słowackiego. Dużo piłem i dawałem upust agresji, którą miałem nazbieraną od lat w sobie. Były jednak momenty gdy wracałem np. z jakiegoś meczu i gdy leżałem już w łóżku to płakałem w poduszkę, bo mimo tego, że w środowisku byłem bezpieczny i znałem całe miasto, to brakowało mi po prostu miłości.

  - Nie wymądrzać się - to moja zasada w czasie spotkań z młodymi - mówi Bogdan Krzak
Urszula Rogólska /Foto Gość Kiedy miał 19 lat poznał swoją obecną żonę. 2 lata później się pobrali. Urodziły się im dzieci. - Jednak nie byłem szczęśliwy, zaczęła mnie denerwować moja odpowiedzialność, z którą sobie coraz mniej radziłem, zacząłem myśleć o rozwodzie, a kiedy sobie uświadamiałem, że chcę zrobić to, co moi rodzice, to zacząłem to zapijać. Z tego brały się coraz większe awantur. I coraz mniej sobie z tym radziłem - wspomina.

Dzięki swojemu młodszemu bratu. mając 24 lata, trafił na spotkanie modlitewne Wspólnoty Przymierza w Bielsku-Białej Aleksandrowicach.  - Wystraszyłem się, że wplątał się w jakąś sektę i postanowiłem pójść na to spotkanie, żeby go uratować. Przyszedłem tam i to co mnie spotkało było szokiem, ludzie witali mnie miło, byli uśmiechnięci. Myślałem, że tak było, bo mój brat Ich poprosił, aby byli mili dla mnie i postanowiłem pójść za tydzień i zobaczyć jak będzie. I było dokładnie to samo. Pierwszy raz się spotkałem ze środowiskiem, które mnie zaakceptowało takim jakim jestem. Zastanowiło mnie to i zaciekawiło. Zacząłem pytać Darka, o co chodzi w tym wszystkim. Usłyszałem o Panu Bogu, który tak bardzo mnie ukochał, że poświęcił swojego syna Jezusa Chrystusa, aby umarł za moje grzechy. Zapytałem też, co mam zrobić aby mieć ten niesamowity pokój, który mają ci ludzie na spotkaniach. Brat powiedział mi, żebym przepraszając za swoje grzechy przyjął Jezusa Chrystusa jako mojego Pana i Zbawiciela. Kiedy wracałem ze spotkania pierwszy raz w życiu pomodliłem się i powiedziałem: „Boże, jeśli jesteś, mój brat ma rację, a tamci ludzie są normalni, to przepraszam Cię za moje grzechy i proszę Cię abyś został moim Panem i Zbawicielem".

  Bogdan Krzak z wychowankami bielskiego Katolickiego Ośrodka Wychowania i Terapii Młodzieży "Nadzieja"
Urszula Rogólska /Foto Gość Od tego dnia zaczęła się radykalna przemiana Bogdana i jego rodziny.

Dziś z odwagą opowiada o tym wszystkim, którzy chcą go słuchać.

Ma doskonały kontakt z młodzieżą, zna ich pasje, wie jakiej muzyki słuchają, o czym rozmawiają ze sobą, mówi zrozumiałym dla nich językiem.