Wiem, że się nadajesz

Urszula Rogólska

|

Gość Bielsko-Żywiecki 16/2017

publikacja 20.04.2017 00:00

O papieskiej nominacji na pierwszego biskupa bielsko-żywieckiego i swojej posłudze z perspektywy 25 lat mówi biskup senior Tadeusz Rakoczy.

▲	Biskup Tadeusz Rakoczy w 25. roku swojej sakry biskupiej. ▲ Biskup Tadeusz Rakoczy w 25. roku swojej sakry biskupiej.
Urszula Rogólska /Foto Gość

Urszula Rogólska: Jak dziś Ksiądz Biskup wspomina moment, kiedy dowiedział się, że dostanie pod duszpasterską opiekę rodzinną diecezję?

Bp Tadeusz Rakoczy: Z perspektywy 25 lat lepiej rozumiem cały przebieg realizacji mojego posłannictwa. Nie czułem się przygotowany i nigdy nie myślałem o tym, że ono mnie spotka. Przez lata współpracowałem blisko z Ojcem Świętym Janem Pawłem II na Watykanie. Ale czułem gorące pragnienie, żeby wrócić do parafii – niedużej, w której wszystkich będę znał i będę mógł dla nich więcej zrobić. Ale to się nie udało. Ojciec Święty się na to nie zgodził, a potem zostałem zamianowany biskupem. Nim do tego doszło, brałem udział w spotkaniu kilku biskupów i nuncjusza abp. Józefa Kowalczyka z Ojcem Świętym. Nuncjusz przedstawił projekt nowego podziału na diecezje. Zaskoczyło mnie, kiedy powiedział, że będzie nowa diecezja ze stolicą w Bielsku. Od razu zapytałem: a Żywiec gdzie będzie należał? Nawet trochę się temu sprzeciwiałem, bo byłem przyzwyczajony, że Żywiec był przy Krakowie. Wtedy nawet do głowy mi nie przyszło, że będę pierwszym biskupem w nowej diecezji. Zupełnie nie czułem się gotowy, ani duchowo, ani intelektualnie. A z drugiej strony nie wyobrażałem sobie życia, gdybym odmówił papieżowi. Kiedy później rozmawiałem z Ojcem Świętym, usłyszałem tylko: „Ja wiem, że się nadajesz, a i inni tak uważają”. Uświadamiam sobie, że to, co stało się moim udziałem, jest dziełem Bożym w człowieku. Każdy etap mojej drogi na początku nie odpowiadał moim uczuciom i dążeniom, a równocześnie patrzę teraz, z perspektywy lat, jaka to jest łaska Boża – przy wszystkich ludzkich słabościach – kiedy człowiek jest posłuszny woli Bożej i realizuje to, co może. Dziękuję Bogu za to, co jest, i za to, że nie wycofałem się z żadnego tego etapu życia – tylko szedłem z trudnościami i radościami. Bo to wszystko jest wpisane w księgę życia…

Dostępne jest 26% treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.