Papież Pius XI nazwał go jednym z największych biskupów świata. Otoczony opinią świętego jeszcze za życia, od chwili śmierci abp Józef Bilczewski wskazywany był przez współczesnych jako kandydat do kanonizacji. Te pragnienia zaowocowały konkretnymi działaniami.

Biskup Tadeusz Rakoczy mówiąc o zasługach arcybiskupa Bilczewskiego wiele razy przypominał o jego prekursorskiej roli dla budowania mentalności, która znalazła swój wyraz w Soborze Watykańskim II, dla uświadamiania, że mądrość winna być połączona z wiarą. - W czasie pogrzebu abpa Bilczewskiego kondukt rozciągał się na 7 kilometrów. To jest wielka analogia między tym, co widzieliśmy na Placu św. Piotra, w dniu pogrzebu Jana Pawła II. „Santo subbito” – takiego sformułowania we Lwowie nie było, ale takie były myśli uczestników tamtego pogrzebu... – mówił biskup podczas Rakoczy podczas jednej z uroczystości.

Błogosławiony pasterz

Oficjalna zgoda na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego wydana została w lipcu 1944 roku. Jego przebieg został utrudniony ze względu na sytuację polityczną, w jakiej znalazła się archidiecezja lwowska po 1945 roku. Pierwsza sesja tego procesu odbyła się w roku 1952 w rezydencji arcybiskupiej w Krakowie. Prace trwały 9 lat. Po ich zakończeniu w 1962 roku akta przesłano do Rzymu. Dekret o heroiczności cnót arcybiskupa Bilczewskiego został potwierdzony przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych w obecności papieża Jana Pawła II w grudniu 1997 roku.

W 2001 r. został uznany przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych jako cudowny fakt nagłego, trwałego i niewytłumaczalnego co do sposobu uzdrowienia 9-letniego chłopca Marcina Gawlika z bardzo ciężkich poparzeń, dokonanego przez Boga za wstawiennictwem abpa Bilczewskiego. To otworzyło drogę do jego beatyfikacji. Dokonał jej 26 czerwca 2001 r. we Lwowie papież Jan Paweł II podczas swej podróży apostolskiej na Ukrainę.

- Ta beatyfikacja jest także dla mnie źródłem szczególnej radości. Bł. Józef Bilczewski wpisuje się w linię mojej sukcesji apostolskiej. To on bowiem konsekrował abpa Bolesława Twardowskiego, ten zaś z kolei wyświęcił na biskupa ks. Eugeniusza Baziaka; z jego rąk otrzymałem święcenia biskupie. Tak więc dzisiaj ja również zyskuję nowego, szczególnego patrona. Dziękuję Bogu za ten przedziwny dar – mówił we Lwowie papież Jan Paweł II.

12-13 czerwca 2002 roku odbyło się w Bielsku-Białej zebranie plenarne Konferencji Episkopatu Polski. Na zakończenie pierwszego dnia obrad kardynałowie, arcybiskupi i biskupi Polscy uczestniczący w konferencji wzięli udział w Wilamowicach w uroczystości dziękczynnej za beatyfikację arcybiskupa Józefa Bilczewskiego, metropolity lwowskiego.

Święty dwóch papieży

Dzięki kolejnemu wyproszonemu za wstawiennictwem bł. Bilczewskiego cudownemu uzdrowieniu Juliana Sołczykiewicza z Małych Kóz, sprawnego mimo trwałego uszkodzenia kręgosłupa, niespełna 4 lata później, w ostatnich miesiącach swego pontyfikatu Jan Paweł II mógł podjąć decyzję o kanonizacji bł. Bilczewskiego.

Wyznaczył datę tej uroczystości na 23 października 2005 r., a ogłosił abp. Bilczewskiego świętym już kolejny papież – Benedykt XVI. Od tego momentu, wspominamy w liturgii rodaka z Wilamowic już nie 20 marca, w rocznicę śmierci, ale 23 października – w rocznicę kanonizacji.

W pierwszą rocznicę tego wydarzenia w Wilamowicach odbyło się diecezjalne dziękczynienie Bogu za dar świętości abp. Józefa Bilczewskiego. Polowa Eucharystia na wilamowickim Rynku koncelebrowana była przez księży kardynałów; biskupów i kapłanów. Podczas tej Mszy św. nastąpiło uroczyste przekazanie przez kard. Mariana Jaworskiego ze Lwowa relikwii św. Bilczewskiego, które odtąd były przechowywane w kościele parafialnym.

W Wilamowicach dziękczynnym wotum za kanonizację była ufundowana przez parafię kościelna kaplica Miłosierdzia Bożego, poświęcona przez kard. Franciszka Macharskiego.

W siódmą rocznicę kanonizacji – 23 października 2012 roku – bp Tadeusz Rakoczy ogłosił dekret nadający świątyni tytuł sanktuarium św. Józefa Bilczewskiego. W liturgii w nowym sanktuarium uczestniczył bp Marian Buczek, ordynariusz diecezji charkowsko-zaporoskiej na Ukrainie, a wcześniej kapłan archidiecezji lwowskiej, który jako jej przedstawiciel uczestniczył w procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym arcybiskupa Bilczewskiego.

Podczas uroczystej Eucharystii poprzedzonej procesją ulicami Wilamowic odbyło się także wprowadzenie nowego relikwiarza z fragmentem kości przedramienia. Został on na stałe umieszczony w kaplicy św. Bilczewskiego. Relikwie przekazał do sanktuarium następca abp. Bilczewskiego we Lwowie – abp Mieczysław Mokrzycki. Obecnie tutaj można w dowolnym czasie modlić się za wstawiennictwem świętego z Wilamowic.